De kern van het huis in de Hoogstraat 7 is een middeleeuwse woning uit de tweede helft van de 13de eeuw, nog aanwijsbaar op alle verdiepingen van de kelder tot de zolder. De binnenmuren op de gelijkvloerse en de eerste verdieping, verwijderd tijdens de renovatie van 2007, dateerden zeker van voor 1771. De voorgevel werd wellicht gelijktijdig met de eveneens in 2007 afgebroken voorgevel van Hoogstraat 5 opgetrokken in de eerste helft van de 19de eeuw. Samen met de bouw van de voorgevel werd het oude middeleeuwse zadeldak afgeschuind aan de straatzijde. De achtergevel werd later, omstreeks 1900 gebouwd, mogelijk gelijktijdig met de aanleg van het trapgat in de zuidoosthoek van het huis.

In de kelder behoren de langsmuren in Doornikse kalksteen tot de oorspronkelijke middeleeuwse bouw. Het graatgewelf is van jongere datum, wellicht van voor 1771, evenals de oostelijke uitbreiding van de kelder. De langsmuren op de gelijkvloerse en de eerste verdieping zijn ondanks latere ingrepen nog in grote mate 13de-eeuws. Het bouwmateriaal is baksteen; enkel in de oorspronkelijk vrijstaande zuidmuur is het vroegere buitenparement tot halverwege de tweede bouwlaag in Doornikse kalksteen. De zuidmuur bevat onder meer een gedichte deuropening op de gelijkvloerse verdieping en een gedicht maar intact bewaard tweelicht met deelzuiltje op de eerste verdieping. De deuropening en het tweelicht wijzen er op dat het huis vrij stond aan de zuidkant, wat door geschreven bronnen wordt bevestigd.

Op de zolder bleek de oorspronkelijke dakkap grotendeels bewaard. Deze werd tijdens de renovatie in 2007 echter verwijderd op de drie overspannende binten na. De sporenparen van de dakkap, aan hun voet gesteund door standzonen en blokkelen op de muurplaat, werden geschraagd door flieringen. Die werden op hun beurt gedragen door de drie binten, bestaande uit jukdekbalen op jukstijlen. Dendrochronologische analyse plaatste de veldatum van het eikenhout met zekerheid tussen 1240 en 1300.

De oudste vermelding van het huis stamt uit 1363, wanneer het in het stedelijke cijnsboek wordt vermeld als staande naast een steeg die leidt naar de lakenhalle. Het perceel van Hoogstraat 7 reikte dan nog tot aan de Nederstraat, die toen nog niet als een afzonderlijke straat bestond. Pas in de eerste helft van de 15de eeuw werd het primitieve perceel opgedeeld in een perceel aan de Hoogstraat en een perceel met huis aan de Nederstraat. Omstreeks 1400 was het huis in de Hoogstraat 7 eigendom van Zeger Been, een bemiddelde lakenproducent- en handelaar. Tot in de 18de eeuw zou het huis vooral door textielproducenten en –handelaren bewoond blijven, wat zich mede laat verklaren door de tegen het huis gelegen lakenhalle uit de eerste helft van de 14de eeuw.

Oorspronkelijk diephuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder vooraan steil afgewolfd zadeldak (nok parallel aan en loodrecht op straat) met minstens 17de-eeuwse kern en heden 19de-eeuwse voorgevel. Bepleisterde en geschilderde lijstgevel met rechthoekige vensters en aangepaste pui.

Interieur. Beneden zware balklaag en ontpleisterde muren met verschillende uitgespaarde rondbogige wandnissen. Gewelfde kelder toegankelijk van de straat met luik en arduinen trap en tongewelf uitkragend uit de dwarsmuur (loodrecht op de straat); brede scheidingsboog van Doornikse steen achteraan.