Het pand werd ontworpen door architect Massez als gemeentehuis in 1909 en gebouwd in 1930. Het werd opgetrokken in de typische laatgotische stijl van het begin van de 20ste eeuw.
Historiek
Het dorp stond tijdens het ancien regime onder de voogdij van Pamele en vormde samen met Edelare en Volkegem één vierschaar. Vanaf de Franse Revolutie werden verschillende cafés als gemeentehuis gebruikt.
Het huidige pand, voormalig gemeentehuis, dateert van 1930 en werd in laatneogotische stijl gebouwd in opdracht van burgemeester Dr. C.L.H. De Wolf. De plannen dateren reeds uit 1909 en zijn van de hand van architect A. Massez. Ingehuldigd in 1932. Vanaf 1973 ter beschikking gesteld van Leupegemse verenigingen.
Beschrijving
Het pand volgt typologisch de officieuze architectuur die het voorbeeld volgt van de historische schepenhuizen en de nadruk legt op het representatieve karakter. Ten oosten van de kerk gelegen L-vormig bak- en hardstenen gebouw met Brugse traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (leien); kleine houten dakkapelletjes. Symmetrisch opgevatte gevels met vier opengewerkte trapgevels, lisenen en baksteenbanden op hoge hardstenen plint met getraliede keldervensters. Getoogde vensters met stenen kruiskozijnen. Langs de straatzijde werd een datumsteen met 1932 ingemetseld.
Noordelijke voorgevel geaccentueerd met dubbele bordestrap en drie wapenstenen (anno 1995 geschilderd). Ronde traptoren in de oksel, onder spitsdak (leien) met rondboogfries. De vermoedelijk oorspronkelijke houten voordeur heeft opvallende smeedijzeren hengsels vervaardigd door J. de Bruyne & zoon uit Edelare. Het schrijnwerk bleef in originele staat bewaard.
Het interieur behield zijn oorspronkelijke indeling en is uitermate sober aangekleed (vlakke plafonds, neogotische schouwmantel uit bak- en natuursteen en schouwaanzetten, tweekleurige cementtegelvloeren, …). Het beglaasde binnenschrijnwerk bleef in goede en authentieke staat bewaard. Het interieur geeft een zeer goed beeld van een eenvoudig plattelandsgemeentehuis tijdens het interbellum.
