De "Ter Slepe" molen was een stenen korenwindmolen van het type grondzeiler op een lage molendam. Een andere naam voor de molen was vroeger "Ten Nieuwennest" naar de gelijknamige nabijgelegen herberg en de naam van het gehucht. De oorspronkelijke molen, volgens kadastergegevens een houten molen, werd opgericht op het einde van de 18de eeuw door molenaar Devos of De Vos en werd in de eerste helft van de negentiende eeuw vervangen door de stenen molen. Hij blijft door overerving of schenking binnen de familie tot 1865. Op dat moment koopt Vital De Langhe – Bauters de molen. Door overerving of schenking blijft de molen bij deze familie tot 1909. Raphaël Maes-Vanden Hende koopt de molen en blijft malen tot in 1938. In dat jaar wordt de molen getroffen door de bliksem waardoor de wieken vernield werden. Hij verkoopt hem in 1939 aan Willem Van der Eecken. Volgens de notariële akte is de molen vervallen als Gilbert Stockman uit Etikhove in 1966 de molen koopt. Nadien wordt de molen nog drie maal verkocht. Vanaf de jaren 1990 volgt de herbestemming van de molen als woning en vakantieverblijf.

De Ter Slepe molen is een grondzeiler met conische molenromp in bepleisterd baksteenmetselwerk onder leien dakkap met dakvensters en bekroond door een ijzeren windvaan. De toegang tot de molen verloopt via twee vrij brede steekboogdeuren in noord-zuidelijke as. De opeenvolgende bouwlagen worden gekenmerkt door respectievelijk twee, vier en twee kleine steekboogvensters met ijzeren profielen. De maalinstallatie is niet bewaard en het interieur werd aangepast om als woning dienst te doen.