De "Ter Slepe" molen was een stenen korenwindmolen van het type grondzeiler op een lage molendam. Een andere naam voor de molen was vroeger "Ten Nieuwennest" naar de gelijknamige nabijgelegen herberg en de naam van het gehucht. De oorspronkelijke molen, volgens kadastergegevens een houten molen, werd opgericht op het einde van de 18de eeuw door molenaar Devos of De Vos en werd in de eerste helft van de negentiende eeuw vervangen door de stenen molen. Hij blijft door overerving of schenking binnen de familie tot 1865. Op dat moment koopt Vital De Langhe – Bauters de molen. Door overerving of schenking blijft de molen bij deze familie tot 1909. Raphaël Maes-Vanden Hende koopt de molen en blijft malen tot in 1938. In dat jaar wordt de molen getroffen door de bliksem waardoor de wieken vernield werden. Hij verkoopt hem in 1939 aan Willem Van der Eecken. Volgens de notariële akte is de molen vervallen als Gilbert Stockman uit Etikhove in 1966 de molen koopt. Nadien wordt de molen nog drie maal verkocht. Vanaf de jaren 1990 volgt de herbestemming van de molen als woning en vakantieverblijf.
De Ter Slepe molen is een grondzeiler met conische molenromp in bepleisterd baksteenmetselwerk onder leien dakkap met dakvensters en bekroond door een ijzeren windvaan. De toegang tot de molen verloopt via twee vrij brede steekboogdeuren in noord-zuidelijke as. De opeenvolgende bouwlagen worden gekenmerkt door respectievelijk twee, vier en twee kleine steekboogvensters met ijzeren profielen. De maalinstallatie is niet bewaard en het interieur werd aangepast om als woning dienst te doen.
Auteurs: Verbeeck, Mieke; Lenaerts, Tom
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Verbeeck M. & Lenaerts T. 2020: Romp van Molen Ter Slepe [online], https://id.erfgoed.net/teksten/360533 (geraadpleegd op ).
Resten van de "Ter Slepe" molen, stenen korenwindmolen van het type grondzeiler op lage molendam; vroeger zogenaamd "Ten Nieuwennest" naar gelijknamige nabijliggende herberg, tevens gehuchtnaam. Waarschijnlijk gebouwd in de eerste helft van de 19de eeuw (1836 ?) ter vervanging van houten windmolen (volgens archiefgegevens van het kadaster). Minstens sinds 1938 niet meer in werking (toen geregistreerd als puin). Begin jaren 1990 herstelde, heden bepleisterde, conische ronde bakstenen molenromp zonder functie. Leien kap bekroond door ijzeren windvaantje, heden tevens met zoldervensters. Twee vrij brede steekboogdeuren in noordzuidelijke as. Opeenvolgende bouwlagen met respectievelijk twee, vier en twee kleine steekbogige vensters met ijzeren profielen. Geen maalinstallatie bewaard en binnenin aangepast.
Bron: VERBEECK M. & TACK A. 1998: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Oudenaarde, Kanton Oudenaarde, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 15n2, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Verbeeck, Mieke
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Verbeeck M. 1998: Resten van korenwindmolen Ter Slepe [online], https://id.erfgoed.net/teksten/28035 (geraadpleegd op ).