De Boonzackmolen is een stenen bergmolen die de familie Ballekens op het einde van de 18de eeuw bouwde op de Kruishoutemseweg, even buiten het dorp Wortegem. Uit een document van 1410 blijkt dat op die plaats een koren- en oliemolen verpacht werd die in het bezit was van de Gentse Sint-Pietersabdij.

Volgens onderzoek van Deneweth en Holemans zou Pieter de Tavernier, burgemeester van Wortegem op 24 september 1785 een vrijbrief of octrooi gekregen hebben voor het oprichten van een stenen graan- en oliemolen op de vroegere molendam. Het octrooi is niet bewaard, maar wel een schattingsverslag van molenbouwer Desseyn in 1809.

In 1904 werd middels een stoommachine niet enkel met wind maar ook met stoom gemalen. In 1934 was de molen uitgerust met een ijzeren wiekenkruis, zes steenkoppels, een graankuiser en een bloembuil. Er was een motor om de molenstenen in de kuip aan te drijven. De wind en de motor konden zowel afzonderlijk als tegelijk werken. Kort na 1935 werden de beide molenroeden voorzien van een Dekker stroomlijnprofiel.

Na het afbreken van één van de wieken werd de molen in 1947 ontmanteld en als stapelplaats gebruikt. Nadien raakte de molenromp in verval.

In 1992 wordt de molen gerenoveerd en brengt men er een vijf verdiepingen tellende woning in onder, ten zuidwesten uitgebreid met winkel die doorloopt in de benedenverdieping.

De bakstenen ronde molenromp werd gecementeerd en voorzien van een overstekende betonnen afdekplaat.

Zogenaamde "Boonzackmolen", vroegere stenen korenwindmolen eind 18de eeuw gebouwd door de familie Ballekens. In 1900 werd een nu verdwenen stoommachine geplaatst. Molen gedeeltelijk afgebroken in 1947 en gebruikt als stapelplaats; in puin midden jaren 1950 en in 1992 gerenoveerd en aangepast tot woning van vijf verdiepingen, ten zuidwesten uitgebreid met winkel, doorlopend in benedenverdieping.

Gecementeerde bakstenen ronde molenromp onder betonnen afdekplaat.