Zogenaamd "Westbroeckhof", voormalige hoeve en stokerij genoemd naar vroegere houten oliewindmolen zogenaamd "Westbroeckmolen" van 1571, ook wel "Stampkotmolen" genoemd, verdwenen in 1910. Achterin gelegen vroegere hoeve met losse bestanddelen uit de eerste helft van de 18de eeuw, in jaren 1850 uitgebreid tot U-vorm, later aangepast tot L-vorm en eind jaren 1880 van een groot herenhuis voorzien. Gedeeltelijk gekasseid erf. Aanpassingen sinds najaar 1997.
Ten noordwesten, vervallen boerenhuis en links stal van zeven traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak (pannen, nok parallel aan de straat). Voorheen gewitte gevel met tandlijst, getraceerde halfronde bovenvensters en deur in 18de-eeuwse steekbogige omlijsting met oren en neuten. Vlechtingen op rechter zijgevel.
Ten noordoosten, grootse boerenwoning van eind jaren 1880. Onderkelderd bakstenen dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder schilddak (nieuwe pannen, nok loodrecht op straat) met geprofileerde daklijst; (twee dakkapellen voor- en achteraan sinds najaar 1997). Segmentbogige muuropeningen, vensters met luikduimen, een aantal nog beluikt. Deur met bovenlicht en arduinen treden. Identieke achtergevel. Binnen: rechts twee salons gescheiden door brede dubbele deur, met haard en centrale stucrozetten.
- Inventaris van de wind- en watermolens in de Provincie Oostvlaanderen naar gegevens van het Archief van het Kadaster, in Kultureel Jaarboek voor de provincie Oostvlaanderen 1962, Tweede band, XVI, 1963, p. 100-101.