Nummers 5-7 en 9-11. Sint-Franciscus Xaveriusinstituut, zogenaamd "de Frères". Ruim complex dat zich uitstrekt tot Nieuwstraat nummers 2 en 4, Oude Burg nummer 33 en Guido Gezelleplein. De in 1848 van het huidige Guido Gezelleplein verhuizende Congregatie van de Broeders Xaverianen belandt in 1852-1853 in een herenhuis aan de Nieuwstraat nummer 2. Vanaf 1846: uitbreiding vanuit de Nieuw- naar de Mariastraat toe: onder meer in 1887 wordt de grond van nummer 7 gekocht, waarop later de kapel - gesloopt in 1965 - en neogotische feestzaal - gesloopt in 1964 - zijn opgetrokken.

Nummers 5-7. Hoofdgebouw van zeventien traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat; Vlaamse pannen; vier dakkapellen), van 1907 naar ontwerp van architect A. De Pauw (Brugge) in plaats van drie lijst- en één trapgevel. Neo-Brugsgeïnspireerde verankerde bakstenen lijstgevel doorbroken door vijf dakvensters met trapgevel (4 treden + topstuk met bolspits) met gebruik van arduin voor plint, centraal korfboogportaal en kruiskozijnen; cartouche met opschrift "st. franciscus xaverius / gesticht" in de poorttravee. Gevelindeling afwisselend volgens Brugse travee, type I en II, geaccentueerd door afwisselend gebruik van zand- en baksteen in de dagkanten van de traveenissen. Onder kroonlijst op klossen, uitkragende rondboogfries. Zijtrapgevels (9 treden + topstuk met bolspits).

Nummers 9-11, tot aan Guido Gezelleplein zonder nummer. Breedhuis van dertien traveeën en drie bouwlagen onder leien pseudo-mansardedak (twaalf dakkapellen), van 1962-1964 naar ontwerp van architect M. Vermeersch (Brugge) in plaats van 19de-eeuwse lijstgevels. Baksteenbouw met gebruik van natuursteen voor plint, kordons en omlijstingen. Imitatieve, uniforme gevelopbouw aansluitend bij de ornamentatie van de tweede helft van de 18de eeuw voor onder meer de afwerking van het risaliet uitlopend op een halsgevel met gebogen fronton en de poort- en vensteromlijstingen.