Gelegen aan de hoek met Kipstraat. Enkelhuis van drie + traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse pannen). In 1899 slopen van voorste deel van 18de-eeuws diephuis en vervangen door nieuw deel in neo-Brugse stijl naar ontwerp van architect C. De Wulf (Brugge). Verankerde bakstenen gevel in neo-Brugse stijl met bijna gevelbrede traptop (8 treden + topstuk). Verwerking van Euvillesteen voor plint, hoekblokken, kozijnconstructies als bol- en kruiskozijnen en ornamenten als basissen, Maria met Kind onder baldakijn en erker. Linker gedeelte gemarkeerd door Brugse travee, variant op type II met doorgetrokken middenpenant, getrapte bekroning; basissen en verfijnd maaswerk in boogvelden en op borstwering. Smeedijzeren windvaan op het topstuk. Gekanteelde rechter deurtravee: steekboogdeur in geprofileerde korfboognis geflankeerd door smalle vensters in spitsboognis met driepassen; driezijdige rijkversierde stenen erker onder leien dak met pittoreske dakkapel, maaswerk in de borstwering en in vensterkoppen. Twee imposante schoorsteenschachten met rookmond.
Achtergevel: verankerde bakstenen lijstgevel met kwartholle bakstenen lijst onder de bakgoot en steekboogvensters. Dakkapel.
Interieur. Tweebeukige kelder met koepelgewelven op gordelbogen en rij middenzuilen. Bordestrap van begane grond naar eerste verdieping met trappaal en leuning in houtsnijwerk. 18de-eeuws dakgebinte.
Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nr. 71/1898.
Dienst Monumentenzorg en Stadsvernieuwing, Nota.
DEVLIEGHER L. 1975: De huizen van Brugge, Kunstpatrimonium van West-Vlaanderen 2-3, Tielt, 424 (hier onder nr. 62).
Bron: GILTÉ S. & VANWALLEGHEM A. 1999: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Brugge, Oudste kern, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 18nA, Brussel - Turnhout. Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Baksteenmetselwerk aan de achterzijde wijst voor dit huis op een kern uit de 13de eeuw. Ook hergebruikte sporen in de huidige 18de-eeuwse gordingenkap kunnen nog uit de 13de eeuw dateren. Deze sporen laten de reconstructie toe van een sporenkap met twee hanenbalken per sporenpaar.
VAN EENHOOGE D., DEBONNE V. & HANECA K. 2018: Middeleeuwse dakkappen in Brugge en ommeland. Een catalogus, Onderzoeksrapporten agentschap Onroerend Erfgoed 97, Brussel.
