Ten noorden van een laaggelegen terrein voorkomt men met een beplant talud de verdere erosie van de hoger gelegen gronden. De beplanting bestaat uit een oude gemengde kaphaag van es, haagbeuk, eik en veldesdoorn, mogelijk een oude perceelsrandbeplanting.

Uit oude historische kaarten blijkt dat hier vroeger een weg langs liep om de aanpalende landbouwgronden te ontsluiten. Deze weg is nog deels zichtbaar op het terrein.

In het talud wordt het kwelwater van een bron in een gracht opgevangen. De ingewerkte lange gracht verloopt verder in het talud en voorkomt hierdoor moerasvorming aan de basis.