Appartementsgebouw in zakelijke art-decostijl, gebouwd in opdracht van de heer F. Embrechts, naar een ontwerp door de architect Gustave Fierens uit 1937 (gevelinscriptie). Het complex dat negen huurflats en een concïërgewoning omvat, maakt deel uit van een homogene groep van vier aanpalende appartementsgebouwen uit het interbellum (De Merodelei 29 tot 37).

Het appartementsgebouw Embrechts is representatief voor het oeuvre van Gustave Fierens uit het late interbellum. De architect debuteerde tijdens het decennium voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog, met een opmerkelijke reeks burgerhuizen zowel in eclectische als art-nouveaustijl. Tijdens de jaren 1920 en 1930 evolueerde zijn architectuur van een sobere art deco naar een gematigd modernisme. Tot de belangrijkste realisaties uit zijn latere periode behoort het sociaal wooncomplex van de huisvestingsmaatschappij Onze Woning uit 1937-1939, met in totaal 205 flats ingeplant op het bouwblok Nationalestraat, Kronenburgstraat, Van Craesbeeckstraat en Willem Lepelstraat. Fierens was als architect actief tot midden jaren 1950.

Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat het complex vijf bouwlagen onder een plat dak. Opgetrokken met een structuur uit gewapend beton, heeft het gevelfront een parement uit gele Silezische brikken (Giessen) alternerend in halfsteens en kettingverband met verdiepte voegen, met overvloedig gebruik van witte natuursteen (Brauvilliers de Balzac en Euville-Senonville) voor de pui, erkers, omlijstingen, dorpels, kroonlijstconsoles en fries, op een plint uit blauwe hardsteen. Symmetrisch van opzet wordt de opstand horizontaal geleed door de puilijst, registers van brede raampartijen en de houten kroonlijst; verticaal geritmeerd door oplopende vensteromlijstingen, legt de compositie de klemtoon op de middenpartij door middel van gekoppelde, oplopende, rechthoekige erkers. De smeedijzeren vleugeldeur van het middenportaal, volgens het merkplaatje vervaardigd door het atelier J. Gowie uit Berchem, is bewaard, evenals de houten garagepoort; het oorspronkelijk stalen vensterschrijnwerk werd vrijwel volledig vernieuwd.

Het complex, omvat negen appartementen met eenzelfde indeling, nauwelijks afwijkend qua oppervlakte, en een conciërgewoning. De flats zijn per verdieping twee aan twee in spiegelbeeld gegroepeerd, rond de centraal ingeplante traphal met lift. Drie lichtschachten zorgen voor de aanvoer van licht en lucht in de middenzone van het gebouw. Op het gelijkvloers, dat slechts één appartement telt in de linker vleugel, is verder ruimte gelaten voor de gemeenschappelijke inkomhal, de conciërgewoning en een garage. Ondergronds beschikken de flats over een individuele kelder. De plattegrond van de appartementen omvat een suite van salon en eetkamer met marmeren schouw aan de straatzijde, de keuken met terras in de middenzone, een meidenkamer, badkamer, toilet en twee slaapkamers verbonden door de nachthal aan de achterzijde.