Burgerlijk ingenieur A. Deckers tekende in 1904 het ontwerp voor deze neorococo-woning die hij voor eigen rekening bouwde. Gezien de luxueuze afwerking van de woning, gaan we ervan uit dat hij het huis bedoeld was als zijn eigen woning.
Het is een grote burgerwoning van drie en een halve bouwlaag en drie traveeën onder een laag zadeldak. De woning heeft een helrode bakstenen lijstgevel, met gebruik van natuursteen voor plint, kordonlijsten en markerende omlijstingen van deur en vensters. Op de begane grond, brede voordeur en twee vensters, met typische neorococo-vormgeving door de gedeukte boogvorm. Op de eerste verdieping, korfboogvensters met balustrade in de borstwering en klassieke omlijsting, en in de deurtravee een natuurstenen erker. Tweede verdieping met rondbogig deurvenster met balkon boven de erker; links twee segmentboogvensters. In de mezzanino drie ovale zoldervensters versierd met chutes.
Het schrijnwerk van vensters en deuren is verfijnd en goed bewaard. Dubbele voordeur met radvormig bovenlicht; deze radvorm is herhaald bij de zoldervensters. T-vensters met fijne houten roedeverdeling in de bovenlichten.
In het bouwdossier is de plattegrond van de begane grond ingesloten, een plattegrond die zowel qua indeling als afwerking wijst op de gang naar luxe en grandeur. De brede, ruime inkomhal leidt naar het trappenhuis. In de brede venstertravee, een enfilade van salon, eetkamer en veranda, waarnaast zich een "office" bevindt. Vanuit veranda en office is het brede terras te bereiken, van waaruit een trap je naar de tuin brengt. Opvallend is de duidelijke weergave van de plafondafwerking van elke ruimte. De vestibule kreeg neoclassicistische stucplafonds met uitgespaarde hoeken waarin rozetten geplaatst zijn. Het salon heeft een rond stucplafond, met plantenmotieven in de hoeken. In de eetkamer, van het salon gescheiden door twee zuilen, geeft het plan een druk cassettenplafond weer. De veranda ten slotte heeft een groot radvormig opgedeeld glazen plafond.
Auteurs: Hooft, Elise
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Hooft E. 2015: Architectenwoning Alphonse Deckers [online], https://id.erfgoed.net/teksten/170511 (geraadpleegd op ).
Aaneensluitende rij van, op nummer 59 na, minder opmerkenswaardige burgerhuizen.
Nummer 57 in neorococo, waarvoor bouwaanvraag van 1904, door ingenieur A. Deckers.
Nummer 59. Zogenaamd "De Zonnewijzer", in een synthetische late art-nouveaustijl, waarvoor bouwaanvraag van 1908 naar ontwerp van A. Cols en A. Defever; opdrachtgever was aannemer L. Peeters-Gowie, die we op Zurenborg regelmatig aan het werk zien. Geslaagde combinatie van gele baksteen en lineair versierde blauwe natuursteen; originele afwerking van de hoger opgaande vensterstravee; deurtravee met sierlijk draaiende bordestrap met dienstingang in rechtse keermuur.
Nummer 61. Zogenaamd "De Dierenriem" in eclectische stijl met overwegend neoclassicistische inslag, waarvoor bouwaanvraag van 1905 naar ontwerp van F. Reusens (zie inscriptie). Gevelbekroning met attiek waarop smeedijzeren wereldbol met dierenriem.
Nummer 63. Halfvrijstaand gebouw in neorenaissancestijl, waarvoor bouwaanvraag van 1904 naar ontwerp van F. Toen; kenmerkende risalietvormende topgevel, zie huizen Victor Jacobslei; vrijstaande zijgevel met portiek en terras.
Bron: KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. & HIMLER A. 1992: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Fusiegemeenten, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nd, Brussel - Turnhout.
Auteurs: Plomteux, Greet
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Plomteux G. 1992: Architectenwoning Alphonse Deckers [online], https://id.erfgoed.net/teksten/170499 (geraadpleegd op ).