Appartementsgebouw in art-decostijl op de kruising van Boomsesteenweg en VIIde-Olympiadelaan, naar een ontwerp door de architect Ferdinand Van Mierlo uit 1928, opgetrokken in 1929. Opdrachtgevers waren Georges Sterckx, Henri Verpoorten en Pierre D'Hondt, alle gedomicilieerd in de wijk Kiel of het aangrenzende Hoboken. Mede-eigenaar Verpoorten, een bouw- en vastgoedondernemer, was ook de aannemer van de werken. Eerder had Van Mierlo al verbouwingen uitgevoerd aan de eigen woning van Sterckx, en voor Verpoorten zou hij kort nadien de verdwenen bioscoop "Nova" op de Sint-Bernardsesteenweg ontwerpen. Het imposante hoekcomplex dat uit drie woonentiteiten bestaat en een van de belangrijke kruispunten op het Kiel markeert, omvat een café en twee winkels met woonst op de begane grond, en oorspronkelijk in totaal 24 bescheiden huurkwartieren van verschillende grootte op de verdiepingen.

Als architect actief van kort vóór de Eerste Wereldoorlog tot eind jaren 1930, ontwikkelde Ferdinand Van Mierlo omstreeks 1925 een persoonlijke art-decostijl herkenbaar aan de typische profilering van de natuurstenen onderdelen. Representatieve voorbeelden zijn de eigen woning van de architect in de Kerkstraat uit 1925, en zijn allicht belangrijkste realisatie, de hoger vermelde bioscoop “Nova” uit 1929. Van de meergezinswoningen en wooncomplexen die van Mierlo tot stand bracht, behoort het appartementsgebouw aan de Boomsesteenweg tot meest omvangrijke.

Met een gevelbreedte van vier bij zeven ongelijke traveeën, omvat het gebouw vijf bouwlagen onder een plat dak. Voor de structuur van het gebouw, waarvan het volume inwendig ontsloten wordt door drie lichtschachten, is gebruik gemaakt van gewapend beton. Het gevelfront met een boven de pui overkragende bovenbouw, heeft een parement uit witte natuursteen, gecombineerd met rood baksteenmetselwerk voor de penanten, en hardsteen voor de plint. Krachtig horizontaal geleed door de puilijst en op alternerende hoogte uitkragende balkons, wordt de gevelcompositie evenzeer bepaald door het levendige verticale ritme van risalieten en tussenliggende traveeën, resulterend in een getande gevelbekroning.

De klemtoon ligt op de iets hoger opgetrokken hoekpartij, die werd uitgewerkt als een polygonaal, door oplopende, driezijdige erkers gekantonneerd volume, met een kubusvormige topgeleding. In overeenstemming met de indeling in huurkwartieren, markeren oplopende, driezijdige erkers volgens een alternerend ritme ook de zijtraveeën van de verschillende woonentiteiten. De gekoppelde, tussenliggende traveeën vallen dan weer op door de gecanneleerde pilasters en driehoekige frontons die op alternerende verdiepingen de vensters omlijsten. Verder is de opstand opgebouwd uit regelmatige registers van rechthoekige vensters; in de pui met gelede pijlers, opengewerkt voor café- en winkelpuien, zijn de portalen met bovenlicht geïntegreerd. Typisch voor Van Mierlo is de bijzondere aandacht besteed aan de decoratieve uitwerking van de profiellijsten - hier geschubd - en de friezen met een repetitief art-decopatroon of cannelures, die de borstweringen lateien en daklijsten versieren. Het oorspronkelijk houten schrijnwerk van de puien met glas-in-lood-bovenlichten, de vensters en inkomdeuren is vernieuwd.

Volgens de bouwplannen is de begane grond van het hoekpand bestemd als café met een hoek- en zijportaal, en bieden de twee aanpalende panden gelijkvloers ruimte aan een winkel met achterliggende driekamerwoning. Ontsloten door drie trappenhuizen bestaat elke woonentiteit uit twee huurkwartieren per verdieping. Uitgerust met een wc en een gootsteen, tellen deze twee tot vier kamers, in enfilade of onderling verbonden door een diagonaal ingeplant, vierkant halletje. De woningen variëren in oppervlakte van een goede 50m2 voor het hoekkwartier, tot minder dan 25 m2 voor de achterkwartieren in de aanpalende panden. In het hoekpand bevinden de wc’s van beide kwartieren zich naast elkaar op de overloop.