De geschoren meidoornhaag bevindt zich in de heuvelachtige straat Ten Bosse in Zottegem. De op stam gezette éénstijlige meidoorn staat midden in deze haag. Deze beplantingen bevinden zich op de oostelijke perceelgrens van een voormalig erf. De huidige context betreft een vrij recente vrijstaande bebouwing op de plaats van het voormalige erf. De meidoornhaag met opgaande meidoorn is het enige wat refereert aan de voormalige hoeve.

De kaart van Villaret (1748) toont op deze locatie reeds graslanden met perceelsrandbegroeiing die zich loodrecht op de weg bevinden. Op de topografische kaarten van 1910 en ouder komt op deze locatie geen erf voor. Via de mutatieschetsen in het kadasterarchief kan aangetoond worden dat de originele boerenwoning in 1890 werd opgericht.

Op de topografische kaart van 1910 staat op deze locatie een akker aangeduid, geen grasland en geen hoeve. Dit is een anomalie want uit de mutatieschetsen op het kadaster blijkt dat er sinds 1890 onafgebroken steeds een boerenwoning stond. Er kan aangenomen worden dat deze steeds vergezeld was van een hoogstamboomgaard met graslanden, afgesloten met een geschoren meidoornhaag. De huidige geschoren meidoornhaag en op stam gezette meidoorn kunnen tot 1890 teruggaan.

Op alle topografische kaarten en luchtfoto’s vanaf 1937 is aan beide zijden van de geschoren haag historisch permanent grasland aanwezig. Op het grasland aan de westelijke zijde was vanaf de topografische kaart van 1937 tot op de kaart van 1995 een hoogstamboomgaard aanwezig. Vandaag is de hoogstamboomgaard gerooid, het grasland is wel nog aanwezig. Ten oosten van de meidoornhaag ligt vanaf de kaart van 1937 een smal repelvormig historisch permanent grasland, haaks op Ten Bosse. De grenzen van dit perceel zijn eveneens beplant. Dit smalle perceel behoort nu tot een groter landbouwperceel van blijvend grasland, en is sinds 1937 onafgebroken op kaarten en luchtfoto’s als grasland waar te nemen.

De luchtfoto van 1959 toont eveneens de situatie met ten westen een hoogstamboomgaard afgeboord met een geschoren haag. In of net buiten de geschoren haag die voor bescherming wordt voorgedragen zijn de schaduwen van enkele bomen of op stam gezette struiken waarneembaar.

Eenstijlige meidoorn (Crataegus monogyna) komt over gans Vlaanderen voor. Door verschillende antropogene toepassingen is deze soort een belangrijke plaats in het cultuurlandschap gaan innemen (bijvoorbeeld als gevlochten haag in veekeringen). Na de introductie van prikkeldraad als weideafsluiting verloren meidoornhagen veelal hun veekerende functie. Vaak werden ze niet meer onderhouden, waardoor ze uitgroeiden tot struiken of gerooid werden. Ook in functie van het bestrijden van bacterievuur (perenvuur) of omwille van de schaalvergroting van de landbouw verdwenen veel hagen.

Een meidoorn is een struik, maar kan ook uitgroeien tot een kleine boom in de juiste omstandigheden. Door een beheeringreep wordt één rechte telg van de stuik gespaard en opgeleid tot een boom, de struik wordt ‘op enen’ gezet. Een op enen gezette struik is een struik die door aangepaste snoei één stam en een kruin ontwikkelt.

Het op stam of op enen zetten van struiken gebeurde in functie van het gebruik als (gerief)hout. Het hout van meidoorn heeft bijzondere eigenschappen. Zo is het gekend als een zeer harde houtsoort. De rechte stammen werden gebruikt voor bepaalde toepassingen als gerief- of constructiehout. Bijvoorbeeld werd het gebruik voor het vervaardigen van hamerstelen, onder andere voor gereedschap voor het leggen van kasseien. Wandelstokken, gemaakt met (gebrand) meidoornhout waren lange tijd in gans Europa gewaardeerd omwille van hun sterkte en polierbaarheid. Het harde en fijne hout wordt tevens gebruikt voor het vervaardigen van sterk belastbare werktuigen zoals bijlstelen, dorsvlegels en houten pennen. Meidoorn werd ook wel eens gebruikt voor de dragende delen van (boeren)wagens.

In de haag staat een monumentaal uitgegroeide op stam gezette meidoorn. Deze op enen gezette struik is door gericht beheer uitgegroeid tot een kleine opgaande boom. Ook deze boom op de perceelgrens is een relict van de erfbeplanting. De boom heeft een omtrek van 135 cm op een hoogte van 100 cm, en 127 cm op een hoogte van 150 cm. De totale hoogte bedraagt 12 m, de hoogte van de takvrije stam is 2 m en is gevorkt op 2,5 m. De grootste diameter van de boomkruin bedraagt 9 m (2015).