In een weiland nabij de Bosbeekstraat in Nieuwenrode (Kapelle-op-den-Bos) staat een mooi uitgegroeide solitaire wintereik.

De boom bevindt zich langs een oude perceelsrand, die ook nog op het terrein zichtbaar is als een lichte depressie met iets andere begroeiing dan de rest van het weiland. Vermoedelijk was de perceelsgrens hier vroeger zichtbaar als een gracht met begeleidende bomenrij.

Op de Kabinetskaart van graaf de Ferraris (1771-1770) is te zien dat er op het einde van de 18de eeuw een boccagelandschap aanwezig was van door bomen en/of hagen omzoomde akkers.

Op latere topografische kaarten wordt het gebied in gebruik genomen als weiland en is de perceelsrand, waarlangs de eik zich bevindt, niet meer zichtbaar weergegeven. De boom verschijnt pas (weer) op de militaire topografische kaart uit 1960, samen met een andere, ondertussen verdwenen boom. De omtrek van 3m71 doet echter vermoeden dat het exemplaar (veel) ouder is en dus misschien nog een restant van het 18de-eeuwse boccagelandschap.

Mogelijk werd de boom bij omzetting naar weiland gespaard om schaduw te geven aan het weidevee. De kruin is op een hoogte van 1,5 à 2 m horizontaal zeer recht uitgegroeid, wat misschien verklaard kan worden door dat het vee zich ook met het bereikbare loof voederde