Herenhuis in in Louis-Philippestijl, oorspronkelijk de linker helft van geheel van twee gekoppelde woningen, volgens de bouwaanvraag uit 1849 opgetrokken in opdracht van Jean-Baptiste Moerincx (1805-1873). Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Het pand werd in 1882 vermoedelijk in opdracht van zoon Moerincx door de architecten Léonard en Henri Blomme met een verdieping verhoogd. Twee jaar later, in 1884, tekenden de gebroeders Blomme ook voor de grondige verbouwing in neoclassicistische stijl van het rechter pand (nummer 32), in opdracht van de weduwe Moerincx, vermoedelijk Maria Theresia Matteessen. Een latere eigenaar, mevrouw Guy della Faille de Leverghem, liet in 1936 door de architect Louis De Vooght het gelijkvloers verbouwen, onder meer voor de inrichting van een garage, waarbij het stucdecor van het portaal werd verwijderd.

Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een schilddak. Oorspronkelijk maakte het pand deel uit van een geheel van twee volgens spiegelbeeldschema gekoppelde hotels, met een volkomen symmetrisch gevelfront van twee bouwlagen en in totaal acht traveeën, geflankeerd door tuinpoortjes. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel op een geprofileerde hardstenen plint, werd oorspronkelijk horizontaal geleed door de puilijst, en het klassieke hoofdgestel, met schijnvoegen op de begane grond, registers van rechthoekige vensters, en hoekpilasters aan beide uiteinden. Inkomrisalieten in de tweede en de voorlaatste travee bepaalden het verticale ritme en de symmetrie van de compositie. Deze laatste werden geaccentueerd door een typische Louis-Philippe-frontispice, opgebouwd uit een rondboogportaal met cartouchesleutel, verdiepte zwikken en gestrekt entablement, en aansluitend een venster geaccentueerd door de blinde borstwering met entrelacs postamenten en voluten, en een cartouchesleutel met vrouwenhoofd en guirlandes.

Bij de verbouwing van het linker hotel in 1882 werd dit schema gerespecteerd, met een toegevoegde verdieping in dezelfde stijl, daar waar het rechter hotel in 1884 een volledig nieuwe gevelopstand kreeg. Vandaag beantwoordt de opstand van het linker hotel nog grotendeels aan het oorspronkelijke beeld, afgezien van de vereenvoudiging van het portaal, de inbreng van de garage en het verdwijnen van de hoekpilaster bij de verbouwing van 1936.

Nummers 34-38: herenhuizen van vier traveeën en drie bouwlagen met bepleisterde, beschilderde lijstgevel in neoclassicistische stijl van tweede helft 19de eeuw.

Nummer 34: dubbelhuis vermoedelijk opklimmend tot circa 1860; weinig geprononceerd deurrisaliet met rondboogpoort in sobere omlijsting, bel-etagevenster met typisch balkonnetje en plastisch uitgewerkte waterlijst.

Nummer 36 van circa 1875 toegeschreven aan E. Stordiau; belijnde begane grond, bovenbouw met breed ijzeren bel-etagebalkon op leeuwenkopconsoles, kordons, kroonlijst en verkleinende rechthoekige vensters in geriemde omlijsting.

Nummer 38 gelijkaardige doch minder strak belijnde gevel met risalietvormende middentravee met balkon en uitgewerkte vensteromlijstingen op de bel-etage en gegroepeerde voluutconsoles onder de kroonlijst.