Dokterswoning in second-empirestijl gebouwd naar een ontwerp door de architect Ernest Stordiau uit 1883. Opdrachtgever was de arts Ludovicus Josephus Maria (Louis) Caeymaex (Lichtaart 1846-Antwerpen 1929), in 1871 te Itegem gehuwd met Maria Ludivica Leontine Verbist (Itegem, 1843-Antwerpen, 1910), Het hotel bleef minstens drie generaties lang in het bezit van de familie Caeymaex, die hier een eeuw lang het beroep van arts of advocaat uitoefende.

Het hotel Caeymaex behoort met het hotel Robyns aan de Frankrijklei tot de vroegst gekende realisaties van Ernest Stordiau, wiens carrière tijdens de latere jaren 1870 van start was gegaan. Waar hij zich als beginnend architect bediende van het destijds conventionele neoclassicisme of de second empire, onderscheidde Stordiau zich vanaf de tweede helft van de jaren 1880 met burgerhuizen in een geheel eigen, op de Florentijnse vroegrenaissance geïnspireerde bouwstijl. Tot de representatieve voorbeelden behoren het hotel Frédéric Belpaire uit 1887 aan de Sint-Jansvliet, en het woningensemble voor de Maatschappij van het Oostkwartier in de Stierstraat uit 1896. De architect drukte omstreeks de eeuwwisseling met talrijke realisaties een belangrijk stempel op de wijk Zurenborg, en speelde een vernieuwende rol binnen de Antwerpse art nouveau. In zijn behoudende late werk uit het decennium vóór de Eerste Wereldoorlog, liet hij zich vooral inspireren door de Franse Lodewijk XIV-stijl en het classicisme.

Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen, oorspronkelijk onder een zadeldak, midden jaren 1990 vervangen door een mansardedak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond, rust op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Klassiek symmetrische van compositie, ontleent de gevel zijn karakter aan het opmerkelijke second-empiredecor. Meest opvallend zijn de aan het neo-Grec ontleende voluutconsoles met gevleugelde leeuwenkop van het balkon, de vensteromlijstingen met rozetten en de meanderfries van de eerste verdieping. De opstand is opgebouwd uit nadrukkelijk horizontaal gelede registers van rechthoekige vensters, met een rondbogige koetspoort in de rechtertravee. Een balkon met gebeeldhouwde consoles en doorgetrokken smeed- en gietijzeren borstwering legt de klemtoon op de twee middentraveeën van de eerste verdieping, die verder wordt geaccentueerd door een entablement met meanderfries, en deurvensters in een geriemde omlijsting met oren, neuten, rozetten en waterlijst. De vensters van de begane grond hebben een lekdrempel op diamantkopconsoles, en deze van het lage bovenste register een in het hoofdgestel geïntegreerde entablement op trigliefconsoles. Houten kroonlijst met klossen en tandlijst als gevelbeëindiging. Fraai bewerkte houten vleugeldeur in neo-Lodewijk XVI-stijl, en gietijzeren voetschraper.

Nummers 34-38: herenhuizen van vier traveeën en drie bouwlagen met bepleisterde, beschilderde lijstgevel in neoclassicistische stijl van tweede helft 19de eeuw.

Nummer 34: dubbelhuis vermoedelijk opklimmend tot circa 1860; weinig geprononceerd deurrisaliet met rondboogpoort in sobere omlijsting, bel-etagevenster met typisch balkonnetje en plastisch uitgewerkte waterlijst.

Nummer 36 van circa 1875 toegeschreven aan E. Stordiau; belijnde begane grond, bovenbouw met breed ijzeren bel-etagebalkon op leeuwekopconsoles, kordons, kroonlijst en verkleinende rechthoekige vensters in geriemde omlijsting.

Nummer 38 gelijkaardige doch minder strak belijnde gevel met risalietvormende middentravee met balkon en uitgewerkte vensteromlijstingen op de bel-etage en gegroepeerde voluutconsoles onder de kroonlijst.