Herenhuis in neoclassicistische stijl, voor eigen rekening opgetrokken door de architect Emile Wauters, naar een ontwerp uit 1886. Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak.

Het hotel is representatief voor het oeuvre van Emile Wauters, die volgens teruggevonden bouwdossiers tussen 1870 en eind jaren 1890 een 200-tal huizen realiseerde in Antwerpen. Aanvankelijk was de architect vooral actief rond het Stadspark, op de Leien, en in de omgeving van Belgiëlei en Lange Leemstraat, waar hijzelf ook woonde. Later verplaatsten zijn activiteiten zich naar de nieuwe wijk Zurenborg, waar hij tientallen seriewoningen bouwde onder meer in opdracht van baron Nottebohm. Wauters was overigens zelf aandeelhouder van de in 1886 opgerichte Société anonyme pour la construction de maisons bourgeoises, die tot doel had de woningbouw in Zurenborg te organiseren. Zijn carrière lang bleef de architect burger- en herenhuizen ontwerpen in een conventionele neoclassicistische stijl. Een meer pittoreske neotraditionele of neorenaissance vormentaal onderscheidt meerdere van zijn latere realisaties in Zurenborg, waaronder de villa’s in de Transvaalstraat, en de katholieke school in de Grotebeerstraat.

De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond, nadrukkelijk horizontaal geleed door de puilijst en doorgetrokken lekdrempels, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Symmetrisch van opzet legt de compositie de klemtoon op de twee middentraveeën, die worden gemarkeerd door voluutsleutels met ranken, en een balkon met zware consoles. De fraaie, doorgetrokken ijzeren borstwering heeft een entrelacs-patroon, ontleend aan de Lodewijk XVI-stjl. Rondbogige koetspoort in geriemde omlijsting in de linker travee, en verder registers van rechthoekige vensters, op de bovenverdieping in geriemde omlijsting met oren. Klassiek hoofdgestel met kroonlijst en tandlijst op klossen. Het houten schrijnwerk van de vleugeldeur en de benedenvensters is bewaard, evenals het smeedwerk van de keldertralies en de gietijzeren voetschraper.

Nummers 14, 18, 20 en 65: Herenhuizen van vier traveeën en drie bouwlagen onder zadel- of plat dak in neoclassicistische stijl, uit tweede helft 19de eeuw. Bepleisterde, beschilderde lijstgevels op hoge sokkel van arduin met keldervensters. Markerende schijnvoegen van de begane grond, puilijst, doorgetrokken lekdrempels, paneelversiering, balustrades en ijzeren borstweringen. Risalietvormende deurtravee met schijnvoegen, balkon of neoclassicistische houten erker (nummer 65); nummer 20 met breed uitgewerkt bel-etagebalkon en ijzeren borstwering op zware voluutconsoles voor de middelste travee. Beëindiging met houten kroonlijst op klossen, consoles, tandlijst. Rechthoekige vensters in geriemde omlijsting met oren of platte bandomlijsting (nummer 14).

Nummers 14, 18, 20 met rondboogpoort in geprofileerde omlijsting, nummer 14 met schijfmotief, nummer 18 met sleutel in vorm van medaillon; nummers 14 en 18 met bovenlicht met glas-in-loodraam in art nouveau.

Nummer 65 met rechthoekige poort met originele geometrisch versierde houten vleugeldeur.