De “Sassenbroekmolen” werd de eerste maal vermeld in een leenverheffing van 1371 en ligt ten zuiden van de hoeve "Borghof". Door de tijd heen zijn er verschillende landschappelijke ingrepen gedaan om een maximaal rendement voor de molen te verkrijgen. De Sassenbroekmolen heeft daarbij mogelijk een evolutie doorstaan van onderslag- tot bovenslagmolen. Deze laatste behaalt een hoger rendement, aangezien naast de snelheid ook het gewicht van het water wordt benut. Het bovenslagrad gaat steeds gepaard met een grotere waterbouwkundige ingreep in het landschap, welke mettertijd werd gerealiseerd. De waterloop (Herkeloop) werd tussen twee dijkjes afgeleid en opgestuwd tot aan de molen waar het gewenste verval werd bereikt. Op de historische topografische kaarten is deze ontwikkeling te volgen, op de kaart van Vandermaelen (ca. 1850) is nog geen spoor van dijken. Vanaf het einde van de 19de eeuw zijn de dijkjes zichtbaar en begin 20ste eeuw is te zien dat de waterloop tussen twee dijken gestuwd wordt. Momenteel is deze dijkenstructuur duidelijk zichtbaar in het landschap, de dijkjes zijn deels begroeid met struweel. Om het water bij het bovenslagrad te krijgen, liep het water vanaf de dijk door een (houten) goot die niet bewaard is gebleven. Deze goot liep merkwaardig genoeg door een bijgebouw van de molen. Het rad en de maalinstalatie zijn ondertussen gedemonteerd en het gebouw is ingericht als woonhuis.