Geheel van drie gekoppelde burgerhuizen in neoclassicistische stijl, opgetrokken door de aannemer Eduard Coninckx, naar een ontwerp uit 1884. Opdrachtgever van dit vastgoedproject was de bankier graaf Emile Gustave Joseph Marie Gérard Le Grelle (Antwerpen, 1852-Kapellen, 1935), in 1877 gehuwd met Hélène Marie Joséphine Thérèse de Ramaix (Brussel, 1857-Kapellen, 1944). Met zijn neven de broers Albéric, Henry en Vincent Le Grelle vormde hij het vennootschap van de Banque Joseph-J. Le Grelle, een privébank die in 1792 werd opgericht door overgrootvader Joseph-Jean Le Grelle (1764-1822), en in 1962 overgenomen door de Banque d’Anvers. Hun grootvader graaf Gérard Joseph Le Grelle (Antwerpen, 1793-Antwerpen, 1871), was lid van het Nationaal Congres en burgemeester van Antwerpen van 1831 tot 1848. De architectuur is representatief voor de latere realisaties van aannemer Coninckx, gevestigd in de Terninckstraat, die actief was van midden jaren 1840 tot 1893.

Met een gevelbreedte van elk drie traveeën, omvatten de rijwoningen een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels met schijnvoegen op de begane grond, rusten op een geprofileerde hardstenen plint. Gekoppeld volgens repeterend en spiegelbeeldschema, wordt het uniform behandelde gevelfront nadrukkelijk horizontaal geleed door doorgetrokken lekdrempels, pui- en waterlijsten. De compositie legt telkens de klemtoon op de middentravee, op de eerste verdieping gemarkeerd door een diamantkopsleutel, een balkon met balustrade en een entablement, beide op consoles, waarbij het middenpand een extra accent krijgt door een driehoekig fronton. Verder is de opstand opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, en afgewerkt door een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen en tandlijst. Het oorspronkelijk houten schrijnwerk is volledig vernieuwd; smeedijzeren vleugeldeur uit het interbellum op nummer 40. Behouden smeedijzeren keldertralies en gietijzeren voetschrapers.

De plattegronden beantwoorden aan de klassieke typologie van het burgerhuis, met op de begane grond de enfilade van salon, eetkamer en veranda, geflankeerd door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal, en in het souterrain de keuken.

Nummers 4, 12, 38-44, 63, 67-69, 68-70, 75-87, 80-82 en 86. Enkelhuizen van drie of vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak, nummers 67-69 dubbelhuizen van twee bouwlagen onder mansardedak, in neoclassicistische stijl, uit laatste kwart 19de eeuw; nummer 86 eclectisch met neorenaissance-inslag, uit eerste kwart 20ste eeuw. Bepleisterde, beschilderde lijstgevels op verhoogde begane grond of volledige benedengevel van arduin. Markerende schijnvoegen of bossages op de begane grond, doorgetrokken lekdrempels en paneelversiering op de bovenverdieping; centrale erkers en balkons met balustrade of ijzeren borstwering. Klassieke gevelbeëindiging met houten kroonlijst op klossen, consoles, tandlijst. Rechthoekige of segmentbogige muuropeningen in geriemde omlijsting of entablementen.

Nummers 40 tot 44 opgevat als eenheidsbebouwing cf. de zware entablementen rond de balkonvensters met waterlijst en bijkomend fronton voor nummer 42.

Nummers 68-70 met neorocaille stucwerksleutels (vruchten, maskerkopjes), sierlijke ijzeren venster- en balkonleuningen en origineel schrijnwerk, te dateren circa 1870.

Nummer 86 met overdadig eclectisch, neorenaissancistisch geïnspireerd decor van pilasters, stucwerk (schelpjes, acanthusbladeren, wortels, schilden, doppen en diamantkoppen), brede balustrades, zware voluutconsoles, imposante gevelafsluiting en erker.

Nummer 77 met gedecapeerde bovengevel, nummer 85 inmiddels gesloopt.