Burgerhuis in beaux-artsstijl als eigen woning opgetrokken door Romain Smets, naar een ontwerp uit 1913. Dit is het enige gekende volwaardige bouwwerk van deze 'entrepreneur-architecte', van wie verder enkel verbouwingsprojecten werden teruggevonden, uitgevoerd tussen 1906 en 1922. Vermoedelijk stamde hij af van de aannemer Louis Smets-Crispyn en diens zoon de architect Isidore Smets. Deze laatste betrok omstreeks 1890 de woning op het aanpalende perceel aan de Belgiëlei.

Met een gevelbreedte van twee ongelijke traveeën, omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een pseudo-mansarde. De lijstgevel onderscheidt zich door een parement uit witte natuursteen, op een plint uit blauwe hardsteen. Symmetrisch van opzet, met de klemtoon op de brede rechter travee, beantwoordt de gevelcompositie aan een drieledig schema. Waterlijsten markeren de gedrukte pui met schijnvoegen, de twee hoofdverdiepingen en de als attiek opgevatte topgeleding, afgewerkt met een klassiek hoofdgestel. De steekboogvensters van de hoofdverdiepingen hebben een vlakke omlijsting met oren, drop en gebogen waterlijst, een cartouche- of schelpsleutel, en een smeedijzeren neo-régencebalkon. Een chute met strik siert de topgeleding, rozetten dekken de steigergaten af. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters met typische roeden in het bovenlicht is bewaard, evenals het smeedijzeren traliewerk en de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, over de volledige breedte opgedeeld door de centraal ingeplante traphal met bovenlicht. Volgens de bouwplannen blijft de invulling van de lage begane grond beperkt tot de vestibule, de spreekkamer en de keuken. Het salon en de eetkamer met terras beslaan de bel-etage, daar waar de tweede en derde verdieping telkens twee slaapkamers omvatten, de kleinste met annex 'cabinet de toilette'. Het dakniveau herbergt twee mansardes en een zolder.