Burgerhuis te dateren in de jaren 1870, door de aannemer J.A. van Dijk-de Vlam in 1918 aangepast met een nieuw gevelfront in beaux-artsstijl, in opdracht van de heer E. Verschueren. De rijwoning vormde het middenpand van een geheel van drie gekoppelde burgerhuizen in neoclassicistische stijl, op de hoek van Lange Leemstraat en Sint-Vincentiusstraat. Beide flankerende panden, respectievelijk vier (nummer 140) en twee traveeën (nummer 144) breed, zijn in hun oorspronkelijke vorm bewaard, maar ontsierd door verbouwingen.

J.A. van Dijk-de Vlam lijkt in Antwerpen actief te zijn geweest van begin jaren 1880 tot midden of eind jaren 1920. De aannemer was gevestigd om de hoek, in het burgerhuis Sint-Vincentiustraat 4, dat de aannemer zelf had opgetrokken in 1908.

De rijwoning met een gevelbreedte van drie traveeën omvat een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak. Met behoud van de ordonnantie bestond de gevelaanpassing in 1918 uit de toevoeging van een erker, en een volledig nieuwe gevelbepleistering vermoedelijk in 'simili pierre' (vandaag beschilderd). De lijstgevel met schijnvoegen op de begane gronden en een geprofileerde hardstenen plint, wordt geleed door de puilijst, en uiterst links asymmetrisch gemarkeerd door een kolossale geblokte pilaster, waarvan het topstuk is verdwenen. Opgebouwd uit registers van getoogde of korfbogige deur- en vensteropeningen, met geprofileerde dagkanten, sluitsteen en onderdorpel, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een driezijdige erker met consoles, parellijsten en een smeedijzeren borstwering, en hogerop door twee ramskoppen met guirlandes, zoals het overige geveldecor ontleend aan de Lodewijk XVI-stijl. Klassiek hoofdgestel met architraaf, panelen-en-trigliefenfries, en een houten kroonlijst op klossen en tandlijst. Het houten schrijnwerk van de vensters - de erker met typische roeden in de bovenlichten - is bewaard, evenals de fraai gesmede ijzeren vleugeldeur en keldertralies, en de gietijzeren voetschraper.