Neoclassicistisch ensemble van acht woningen, ontworpen in 1884 door architect Emile Wauters in opdracht van baron Edouard Nottebohm (Antwerpen, 1813-Antwerpen, 1886). De Naamlooze Bouwmaatschappij van het Oosten van Antwerpen, de motor achter de ontwikkeling van Zurenborg, voerde het project uit. Nottebohm was aandeelhouder van de maatschappij en realiseerde talrijke huizenrijen in Zurenborg, met onder meer grote ensembles in de Walvis-, de Nottebohm- en de Lange Van Ruusbroecstraat.

Dit perfect symmetrisch opgebouwde ensemble bestaat uit acht neoclassicistische burgerhuizen van drie traveeën, met centraal twee hoge huizen van drie bouwlagen, geflankeerd met woningen van twee of twee en een halve bouwlaag. De woningen zijn twee aan twee identiek, en gespiegeld tegenover elkaar gebouwd. Een identiek ensemble door dezelfde opdrachtgever, uitvoerder en ontwerper, staat in de Walvisstraat 11-25.

Alle huizen hebben een neoclassicistische lijstgevel met de standaard kenmerken die gelden voor dit type eind-19de-eeuwse burgerwoningen. Bepleisterde en witgeschilderde parementen op blauwe hardstenen plinten, geprofileerde houten kroonlijsten, imitatievoegen op de begane grond, kordonlijsten en doorlopende onderdorpels die de horizontaliteit van de huizenrij onderstrepen, rechthoekige muuropeningen, eenvoudige, variërende detaillering.

Nummers 27, 31, 37 en 41 zijn vier identieke huizen van twee bouwlagen. Ze worden getypeerd door de twee consoles die zijdelings de kroonlijst ondersteunen en het entablement boven het centrale bovenvenster. Schrijnwerk van de deuren is bewaard (niet bij 31); schrijnwerk van de vensters niet overal.

Nummers 29 en 39 zorgen met hun twee en een halve bouwlaag kroonlijsthoogte, voor een verspringing in de bouwhoogte van de huizenrij. De versiering bestaat hier uit twee centrale consoles onder de kroonlijst en een versierde sluitsteen van het middelste bovenvenster. Nummer 39 met vervlakt parement.

Van de twee centrale huizen van drie bouwlagen hoog (33-35), is enkelnummer 35 bewaard. Behalve de opvallende hoogte en de centrale plaats in het ensemble, kregen deze woningen als extra accenten de balkons met ijzeren leuningen, de versierde sluitsteen van het centrale venster, en twee consoles onder de kroonlijst. Het schrijnwerk van 35 is vernieuwd.