Schuilkelder tijdens de Tweede Wereldoorlog opgericht samen met acht andere schuilkelders in Overijse.

In de gemeente werden tijdens de Tweede Wereldoorlog negen schuilkelders gebouwd ter bescherming van mogelijke luchtbombardementen. De kelders kwamen er na een bezoek van Rolland Foucart, architect in dienst van het "Syndicat d’étude pour la construction d’abris contre les effects des bombardements". Hij ging na hoe Overijse zich kon beschermen tegen mogelijke luchtbombardementen. De bouw van de kelders alsook de opmaak van de plannen en de aanbesteding werden gefinancierd door het Ministerie van Binnenlandse Zaken, Directie der Passieve Luchtbescherming. In 1941 ging de gemeente in op het aanbod, omdat ze luchtaanvallen vreesde door de aanwezigheid van twee grote banen en de nabijheid van een munitieopslagplaats van de bezettende overheid. Ze vroeg 18 "schuilloopgrachten" aan. Uiteindelijk werden er hiervan negen weerhouden en uitbesteed aan de firma "Engema" uit Elsene. De bouw vond plaats in 1941 en 1942. De kelders kregen alle een zelfde plan dat aangepast werd aan de locatie. De locatie van acht schuilkelders is bekend. Na de oorlog mocht de gemeente beschikken over de kelders met de verantwoordelijkheid van het onderhoud.

De kelders waren opgebouwd uit een gewapende betonnen eivormige schacht volgens een U-vormig grondplan. Aan beide zijden van de schacht waren ingebouwde zitbanken. Er waren twee toegangen, beide voorzien van een metalen deur. Deze kon men bereiken vanop straatniveau door een trap met onderaan een rooster met zinkput om het regenwater op te vangen. Er waren ook vier verluchtingsschouwen en twee wc’s bij elke toegang, afgesloten door een plaatstalen deur.

De kelder werd opgericht op privéterrein. In 1941 werd met de gemeente een overeenkomst gesloten voor vrij gebruik van het terrein voor de bouw van een schuilkelder. De kelder zou 10 x 15 x 3 meter bedragen. De twee toegangen tot de kelder liggen in het talud van de Nijvelsebaan.

Vandaag zijn in het talud nog de zijmuren zichtbaar van de twee toegangstrappen. De kelder zou nog intact zijn, maar de twee toegangen werden dichtgemetseld en opgevuld met aarde waardoor hij niet toegankelijk is. Er zouden ook nog verluchtingspijpen zijn.