Schuilkelder opgericht tijdens de Tweede Wereldoorlog samen met andere schuilkelders in de gemeente.

In de gemeente werden tijdens de Tweede Wereldoorlog negen schuilkelders gebouwd ter bescherming van mogelijke luchtbombardementen. De kelders kwamen er na een bezoek van Rolland Foucart, architect in dienst van het "Syndicat d’étude pour la construction d’abris contre les effects des bombardements". Hij ging na hoe Overijse zich kon beschermen tegen mogelijke luchtbombardementen. De bouw van de kelders alsook de opmaak van de plannen en de aanbesteding werden gefinancierd door het Ministerie van Binnenlandse Zaken, Directie der Passieve Luchtbescherming. In 1941 ging de gemeente in op het aanbod, omdat ze luchtaanvallen vreesde door de aanwezigheid van twee grote banen en de nabijheid van een munitieopslagplaats van de bezettende overheid. Ze vroeg 18 "schuilloopgrachten" aan. Uiteindelijk werden er hiervan negen weerhouden en aanbesteed aan de firma "Engema" uit Elsene. De bouw vond plaats in 1941 en 1942. Ze kregen allen een zelfde plan dat aangepast werd aan de locatie. De locatie van acht schuilkelders is bekend. Na de oorlog mocht de gemeente beschikken over de kelders met de verantwoordelijkheid van het onderhoud. De kelder was gelegen onder de tuin van het toenmalige Gesticht van Ouderlingen der commissie van Openbare Onderstand (ook Gasthuis van Overijse), vandaag privédomein. De kelder werd recent door het Regionaal Landschap Dijleland vzw en de gemeente Overijse ingericht als winterverblijfplaats voor vleermuizen.

De kelders waren opgebouwd uit een gewapende betonnen eivormige schacht volgens een U-vormig grondplan. Aan beide zijden van de schacht waren ingebouwde zitbanken. Er waren twee toegangen, beide voorzien van een metalen deur. Deze kon men bereiken vanop straatniveau door een trap met onderaan een rooster met zinkput om het regenwater op te vangen. Er waren ook vier verluchtingsschouwen en twee wc’s bij elke toegang, afgesloten door een plaatstalen deur.

De kelder heeft twee toegangen, waarvan één zichtbaar in het talud van de Waversesteenweg. Verder is hij identiek aan deze gevonden onder het Stationsplein.