Voor deze serristenwoning van de tweede generatie, gelegen in een omringende tuin, werd een bouwaanvraag ingediend in 1932. Het volume met licht verhoogde begane grond en afgedekt door gecombineerde bedaking, telt vier traveeën en twee bouwlagen en vertoont de typische combinatie van een lijstgevel links en een vooruitspringende puntgevel rechts met de eigentijdse, decoratief uitgewerkte cimornébekleding en houten schoren voor de overkragende bedaking in de geveltop.

De rechthoekige benedenvensters en getoogde bovenvensters worden bekroond door de karakteristieke bekroning refererend aan het hanenkammotief. Het schrijnwerk op de begane grond bleef bewaard.