Zeldzaam voorbeeld van een goed bewaarde, vrijstaande woning in brutalistische stijl, gelegen aan een doodlopende aftakking van de Belgiëlaan, in de residentiële villawijk Soenenspark in Sint-Denijs-Westrem. De woning werd in 1968 ontworpen door het bekende, vooruitstrevende architectenbureau BARO, in opdracht van de heer en mevrouw De Geyter-Stocké, naar verluidt de ouders van de schoonzus van architect Johan Baele. Tijdens de bouw traden enkele problemen op met het gemeentebestuur, aangezien het architectenbureau de opgelegde wijzigingen (met betrekking tot de dakhelling) weigerde uit te voeren.

Kenmerkend voor het brutalisme van BARO zijn de expressieve volumewerking - die hier volgens de plannen meer tot uiting komt in de achter- en zijgevels - en de combinatie van zichtbare baksteen (volgens de bouwaanvraag “gele genuanceerde gevelsteen van de kust”) in combinatie met een aantal elementen uit zichtbeton. Over dit beton zegt de bouwaanvraag: “Algemene belangrijke opmerking: alle betondelen, lintelen - balken, platen kolommen (…) zullen zorgvuldig uitgevoerd worden in niet geschaafde bekisting… Zij blijven allen zichtbaar na afwerking… Dus: geen blokken, nagels, binddraad, asfalt, sigaretten (…) zullen geduld worden in de zichtbare delen!!!“. Het schrijnwerk was voorzien in zwart geschilderd staal, de dakbedekking in asbestcementleien. Ook andere bij BARO terugkerende details komen in het ontwerp voor, zoals betonnen balken als waterspuwers in combinatie met een ketting en een onderliggend cirkelvormig bassin in ruwe betonsteen en schoorstenen met opengewerkt bovendeel uit zichtbeton. Volgens de plannen was een dieperliggende voordeur met metalen cirkelmotief voorzien, eveneens typisch voor BARO.

De villa met onregelmatig grondplan is dynamisch opgebouwd uit een combinatie van verspringende volumes onder platte en hellende daken, voorzien van hoger oplopende, opengewerkte schoorstenen. De gevels worden geopend door onregelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen, hoewel in de zuidwestgevel ook één cirkelvormig venster voorzien was. Links vooraan aan de oprit is een eenvoudig, laag balkvormig volume uit baksteen en zichtbeton opgetrokken, dat de brievenbus omvat. Het bouwplan toont ook asymmetrische, lage bakstenen muren aan de rechterkant, die terrassen en een toegangszone afbakenen.

De voorgevel is gericht op het noordwesten en toont links een vooruitspringend volume met de garagepoort, dat aan de rechterkant voorzien is van een betonnen waterspuwer, die via een ketting uitmondt in een cirkelvormig bassin. Dit volume wordt aan de rechterkant geflankeerd door een inspringend volume met het venster van het bureel, met rechts daarvan verborgen en volgens de bouwplannen diep naar achter verschoven de voordeur.

Op het gelijkvloers zijn, volgens de plannen, aan straatzijde de garage (met achterliggende berging) en het bureel te vinden. De voordeur gaf uit op een langgerekte traphal, met erachter de leefruimten, die aan de tuinzijde gegroepeerd zijn: een gesloten keuken ten oosten en ten westen de combinatie eethoek/living met vide, met in het midden een volumineuze, vrijstaande haard. Op de verdieping twee slaapkamers met dakterras boven de garage en een badkamer en een logeerkamer met zithoek boven de eethoek.

De villa werd eind jaren 1990 verkocht. Op het ogenblik van de verkoop waren in het interieur nog tal van de oorspronkelijke elementen en materialen aanwezig, zoals een betonnen eettafel en de opmerkelijke, sculpturaal uitgewerkte haard, bruine tegelvloeren met rechthoekige tegels, hout voor de plafondafwerking, zwart geschilderd schrijnwerk voor de deuren en witgeschilderde bakstenen muren. De huidige toestand van het interieur kon niet worden nagegaan.

In 2008 werd de garage naar achter uitgebreid naar ontwerp van architectenbureau Sileghem. Boven deze uitbreiding werden op de verdieping twee bijkomende slaapkamers voorzien. De plannen bij deze verbouwing tonen dat de dieperliggende inkom ondertussen iets meer naar voor verplaatst werd en dat een andere voordeur werd voorzien.