Architect Van Mossevelde ontwierp volgens een bouwaanvraag van 1974 op een ruim, zuidelijk georiënteerd perceel in een residentiële verkaveling een woning voor de familie Van Wijnsberghe in een innoverende laatmodernistische stijl met brutalistische elementen. De villa werd opgetrokken in bruin-zandkleurige baksteen in halfsteens verband onder plat dak.

Kenmerkend in het werk van architect Van Mossevelde is het gesloten, vrij monolithische karakter aan de buitenzijde van de villa. De noordzijde van de villa, aan de straatzijde, wordt gevormd door blinde muurvlakken, verspringende geometrische volumes en het spel van grillige beplanting en getrimde hagen. Een oprit aan de straatzijde leidt naar een halfverzonken garage met een brede egaal zwarte garagepoort waarboven een blind volume uitkraagt. Rechts van de oprit slingert een licht stijgend tuinpad zoekend naar de ingang die zich in de verte aankondigt als een donker dieperliggend portaal tussen de uitgesproken horizontaliserende baksteenvolumes. Het teruggetrokken muurvlak, evenwijdig met de straat, waarin dat portaal zich bevindt, wordt geflankeerd een bakstenen volume rechts dat aan de noord- en oostzijde vensterloos is. Aan de linkerzijde is er het hoger opgetrokken volume boven de garage dat ingenomen wordt door een gevelbrede vensterzone met drie ramen, enigszins verdoken achter een half ingesloten patio met beplanting achter een lage tuinmuur. In tegenstelling tot de gesloten straatzijde is de villa aan de tuinzijde achteraan haast volledig open met dieper liggende vensters waarboven een brede band metselwerk sterk uitkraagt. De zijgevel in het oosten heeft centraal één venster dat verder uitloopt over de gevel als een smal bandvenster. In het westen is de gevel iets meer geopend met een groot venster in de uitbouw langs de straatzijde en een venster in het hoofdvolume.

De architectuur van Van Mossevelde is doorgaans bijzonder intimistisch doordat het geborgenheid creëert zonder het contact te verliezen met de natuur. Ook in deze villa is de architectuur sterk geënt op rust en de beleving van de omringende tuin. De uitgestippelde wandeling naar de voordeur respecteert de privacy van de bewoners, ook als men het diep inspringend inkomportaal betreedt. Ondanks de glazen wand waarin centraal een breed deurkader met een glazen deur is uitgewerkt, heeft de bezoeker geen contact met het leven in de woning vermits de deur uitgeeft op een blinde muur van de centrale hall die het huis doorkruist en door middel van schuifdeuren het woongedeelte indien nodig volledig afsluit. Vanaf de centrale hall worden de functies in het huis gegroepeerd met aan één zijde slaapkamers en nutsruimtes, deels in een splitlevel boven de garage. Aan de andere zijde krijgen de leefruimte, eetkamer, keuken en een bureau contact met de private en ingesloten tuin.

De huidige indeling en inrichting is niet gekend.