Pastorie van 1905 omgeven door een relict van een ommuurde tuin van 21 are.

De oude pastorie van Sint-Joris-Weert, gebouwd in 1687, lag op circa 350 meter van de kerk, aan de huidige Pastoor Tilemansstraat. Het was een omgracht goed zoals diverse pastorieën uit die periode (Hever, Korbeek-Lo, Lubbeek, Sint-Pieters-Rode...). Het pastoorsgoed besloeg 90 are en bestond volgens het Primitieve kadaster uit een gebouw met een L-vormige plattegrond (woon- en dienstvleugels), drie niet gespecificeerde tuinpercelen (vermoedelijk nut én sier), een waterpartij van bijna 17 are (de ringgracht) en een ruim bemeten buitenoeverzone (18,5 are) die als weide werd geregistreerd en die – afgaande op de Ferrariskaart (1771-1775) – mogelijk plaats bood aan knoteiken of een kaphaag (zoals bij de pastorieën van Sint-Pieters-Rode, Lubbeek en Wespe­laar). Eigenaardig is het zigzaggend kanaaltje in het tuinperceel achter de pastorie, bij de westelijke grachtarm – vermoedelijk een karperkweekbekken.

De ringgracht werd gehalveerd rond 1865 en verdween twintig jaar later volledig. De sterk verbouwde pastorie verloor haar functie in 1905 toen naast de spoorweg, halverwege de kerk, een nieuwe pastorie werd gebouwd, intussen ook al voormalig, een eenvoudig dubbelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen, onder een zadeldak met een aanbouw onder een lessenaarsdak, dwars op de straat. De versiering werd tot een minimum beperkt: banden van gesinterde baksteen, liggende ellipsbogen met arduinen hoek- en sluitstenen voor deuren en ramen, een plint uit breuksteen. De pastorietuintraditie getrouw werd het hele goed, 21 are groot, ommuurd. Naast de pastorie werd ook een nu verdwenen serre gebouwd. Over gebruik en stoffering van deze ommuurde tuin getuigen nog slechts twee planten, die tot de oorspronkelijke aanleg behoren: een prachtige Magnolia x soulangeana en een struikje buxus (Buxus sempervirens).