Een oude uitgegroeide afsluitingshaag van haagbeuk is een relict van de erfbeplanting van de molenhoeve die hoorde bij de banmolen van Asberg. Deze haag gaat mogelijk terug tot het einde van de 18de eeuw, wanneer ze voor het eerst op een figuratieve kaart afgebeeld wordt (1787).

Langs de Asberg, op het hoogste punt van de weg, stond vroeger een houten windmolen. Deze standaardmolen voor het vermalen van koren, was een banmolen van de heren de Merode en werd voor 1683 gebouwd. Op een figuratieve kaart van A. Meulemans uit 1787 is de molen met bijhorende gebouwen, drie in het totaal, afgebeeld. De gronden worden op deze kaart als volgt omschreven:'Den Heijde met den Molenbergh van de molen van Zoerle; Huijs, hoff en binnenvelt van de molen van Zoerle' en 'een Heijken achter het binnenvelt van het Molen huijs'. Op deze kaart staat tevens aan de oost- en noordzijde, net zoals nu, een afsluitingshaag afgebeeld. In de kadastrale beschrijvingen van 1822 blijkt dat bij de molen, ook een molenhuis met 5 ha land en tuin hoorde. In december 1861 brandde de molen af en werd deze niet meer vervangen.

Op de opeenvolgende topografische kaarten uit het einde van de 19de en begin van de 20ste eeuw, is te zien dat de molengebouwen in die periode verschillende wijzigingen ondergingen. Na lange leegstand werden de gebouwen, toen nog bestaande uit twee vervallen hoeves, schuur en bakhuis, opgekocht door de gemeente Westerlo, die het vanaf 2011 inrichtte als zone voor de Westelse folkloreverenigingen. De gebouwen werden afgebroken en/of grondig gerestaureerd zodat nu enkel nog de oude schuur met bakhuis herkenbaar aanwezig is.

De tuin rondom de gebouwen is sterk verwilderd maar bevat nog een aantal oude erf- en tuinbeplantingen zoals een houtkant met hazelaar, een uitgegroeide buxus en de uitgegroeide afsluitingshaag van haagbeuk langs de noord- en oostzijde van het perceel.