In de kleurrijke begin-20ste-eeuwse gevelwand die het straatbeeld van de Dolfijnstraat tussen de Schorpioenstraat en de Plantin en Moretuslei kenmerkt, vormt dit ensemble een atypisch element door de sobere, witte neoclassicistische lijstgevels en de lagere kroonlijsthoogtes dan de andere huizen.

Met deze vormgeving sloot bouwmaatschappij Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier in 1906 wel naadloos aan bij de bebouwing waarmee ze in het laatste decennium van de 19de eeuw de rest van de straat had volgebouwd. Een architect is in dit dossier niet vermeld; de bouwmaatschappij had de gewoonte met verschillende architecten samen te werken, om zo een speelse diversiteit binnen de homogene straatwanden te creëren.

De drie huizen tellen twee bouwlagen en drie traveeën onder leien mansardedaken. Ze lijken identiek, maar wijken van elkaar af in de mansardevensters, die telkens iets anders afgewerkt waren, hetzij gekoppeld, hetzij los van elkaar, met driehoekig of met gebogen frontons, een detaillering die slechts ten dele is bewaard.

Verzorgde, goed bewaarde neoclassicistische gevelindeling en –afwerking. Hardstenen plinten, houten kroonlijsten op klossen, bepleisterde parementen met imitatievoegen op de begane grond, kordonlijsten en doorlopende onderdorpels, omlijstingen van de bovenvensters, paneelfries onder de kroonlijst. Centrale balkons met verfijnde ijzeren leuningen. Aan de kleine roedeverdeling van het goed bewaarde schrijnwerk van de benedenvensters kunnen we aflezen dat deze woningen uit de eerste jaren van de 20ste eeuw dateren. T-vensters boven, dubbele deuren met bovenlichten, met beglaasde en van traliewerk voorzien raampjes.