Architectenwoning van Olivier Nowé, gebouwd volgens een bouwaanvraag van 1958 voor de architect en zijn echtgenote Martine Varlez. Het ontwerp was in handen van de associatie van Nowé en René Heyvaert, maar de uiteindelijke plannen werden enkel gesigneerd door Nowé.

De woning is gelegen in de opmerkelijke modelverkaveling aan de Korte Rijakkerstraat, waar op gronden van de familie Nowé-Vander Stegen functionele, moderne woningen gerealiseerd werden. De bouwaanvraag werd een eerste maal ingediend in 1957 door de moeder van Nowé, Jeanne Vander Stegen, gelijktijdig met de vraag tot afbraak van het kasteel dat op deze familiegronden gelegen was. De eerste aanvraag werd geweigerd omwille van de inplanting. Een tweede aanvraag in 1958 werd eveneens geweigerd totdat het gewijzigd bijzonder plan van aanleg van de wijk bekrachtigd zou zijn en het ontwerp opnieuw geëvalueerd kon worden. De bouwaanvraag van architect Nowé werd later dat jaar uiteindelijk wel goedgekeurd.

Modulaire, eenlaagse bungalow onder een plat dak van aluminium (oorspronkelijk eternit), representatief voor de ontwerpprincipes van de architect, meer bepaald zijn zoektocht naar een minimale, functionele woning met een relatief tijdelijk karakter. Een dergelijke woning kwam tot stand op basis van een makkelijk te bouwen constructie, afgewerkt met goedkope, eenvoudig te herstellen prefab materialen. De tijdelijkheid en vervangbaarheid van de materialen is duidelijk merkbaar. De oorspronkelijke gevelbekleding met doorzichtige en witte panelen in polyester en de witte houten palen verloor snel haar oorspronkelijk uitzicht en werd daarna vervangen door donker geschilderd aluminium. De gevels zijn functioneel geopend met gevelhoge vensters met houten schrijnwerk en dubbel glas, waarbij het contact met en de integratie van de buitenruimte werd vooropgesteld, inspelend op de oriëntatie. Zo was de zuidelijke gevel aan de tuinzijde grotendeels opengewerkt, maar dit werd gedeeltelijk aangepast omwille van een gebrek aan privacy en in functie van isolatie van de woningen.

Volgens de bouwplannen omvat de bungalow links een vrijstaand volume met garage, dat ook dienst deed als atelier. Het volume werd aan de rechterzijde geflankeerd door een opengewerkt terras, dat thans is afgesloten als een soort veranda, met de inkom. Het langgestrekte rechtervolume omvat van links naar rechts de living, de keuken aan de tuinzijde en daarachter de sanitaire cel met toilet en een dubbele badkamer, en uiterst rechts twee slaapkamers. Vanuit de eigenheid van het materiaal ontstond niet alleen de flexibele vorm, maar eveneens de inhoud, waarbij het minimale grondplan zo efficiënt mogelijk werd benut en door de eigenaar aangepast kon worden aan de specifieke gezinsnoden van het moment. Binnen de ruimte-indeling waren de muren opgevat als verplaatsbaar, zodat er aanpassingen mogelijk waren wanneer er meer kinderkamers nodig waren, weliswaar te concipiëren binnen de grenzen van de beperkte ruimte die beschikbaar was. Het interieur was daarnaast voorzien van zelf ontworpen ingemaakte kasten. De huidige indeling van het interieur is niet bekend.