Eddy De Rocker ontwerpt in 1977 zijn eigen woning met architectenpraktijk in een laat modernistische stijl, met uitgesproken brutalistische inslag, ter vervanging van het linker deel van een gespiegelde koppelwoning. Het ambitieus programma voorziet in de afbraak van de bestaande woning en de bouw van een nieuwe woning met architectenpraktijk op het vrijgekomen smalle perceel. De Schooldreef is een typische dorpsstraat met overwegend eenvoudige woningen met twee of drie bouwlagen onder zadeldak met de nok evenwijdig aan de straat, meestal met een traditioneel baksteenparement. De constructie valt sterk op door de stijl en het afwijkend materiaalgebruik maar verhoudt zich harmonisch tot de straatwand door het gelijke gabarit en het aanhouden van dezelfde hoogte voor de bouwlagen.

Splitlevelwoning met drie bouwlagen aan de straatzijde onder zadeldak met pannen en de nok evenwijdig met de straat. De gevel is opgebouwd uit verspringende gevelvlakken, uitgevoerd in ruw zichtbeton met de structuur van de houtbekisting in combinatie met glas en houten en metalen schrijnwerk en een muur in veldovensteen.

De gevel bestaat uit een inspringend gevelvlak ter hoogte van de eerste en tweede bouwlaag waarboven het balkon van de derde bouwlaag met een gevelbrede borstwering in ruw, horizontaal geaccentueerd zichtbeton terug aansluiting vindt met het belendende huis op de bouwlijn. Links flankeert een smalle strook zichtbeton de gemene muur tot aan het balkon dat er op rust. Ter hoogte van de vloerplaat van de eerste verdieping kraagt een afgeschuinde balkvormige bloembak in ruw zichtbeton uit boven de plaats waar de inkom van de woning zich bevindt. Rechts is er een muurtje in gemetste baksteen dat op het eerste verdiep verjongt tot aan de gevel van het belendende pand. Het inspringende gevelvlak wordt doorsneden met houten elementen volgens de gulden snede. De glazen elementen zijn raamloos geplaatst in het beton en de baksteen. Aan de linkerzijde van de gevel, gescheiden door een smalle strook in glas strekt zich over twee bouwlagen een verticaal muurvlak in hout uit. Daarin bevindt zich ter hoogte van de begane grond en op de verdieping erboven, haast onzichtbaar, een deur.  Rechts daarvan verdeelt een brede horizontale balk de glaswand in twee ongelijke delen. In het bovenste glasvlak, is een breed raam als een vierkant uitgewerkt. Daarboven de borstwering in zichtbeton waarin een smalle horizontale doorkijkstrook is geajoureerd. Daarachter een klein balkon waarop twee vensters uitgeven, oorspronkelijk tweeledige vensters bestaande uit een hellend bovendeel en een gevelelement maar recenter vervangen door vlakke vensters. Het oorspronkelijk dak had pannen, heden vervangen door kunststof ruitleien.  

De woningen aan deze zijde van de Schooldreef staan niet helemaal haaks op de bouwlijn. Door de gevel ongelijk te laten inspringen trekt de architect het bouwvolume recht zodat het interieur opgebouwd wordt tussen rechte hoeken. Het interieur toont een doordachte indeling, mede door het gebruik van splitlevels. Aan de voorzijde van de woning loopt de begane grond op het niveau van het trottoir. De houten voordeur leidt naar een hal waarin een betonnen kokervolume met sanitair de inkom afzondert van het architectenbureau. Een tweede koker bevat een spiltrap. Die leidt enerzijds naar een ruimte die als tekenzaal werd ingericht en anderzijds naar een splitlevel waar zich de keuken en de eetkamer bevinden met daarachter een terras dat zich boven de tekenkamer uitstrekt.  Een half verdiep daarboven bevindt zich de zithoek met haard. En nog hoger, steeds met opeenvolgende halve verdiepingen volgen de slaap en badkamers. Het interieur is zowel op vlak van structuur als van inrichting opgebouwd uit steeds weerkerende ruwe materialen zoals zichtbeton, veldovensteen en hout.

Kleine recentere verbouwingen aan gevel en daken hebben het gevelaanzicht minimaal veranderd.