Modernistische villa ontworpen door Daniël Craet in 1955, in opdracht van Georgette Hellinckx. De woning werd volgens een bouwaanvraag van 1957 uitgebreid met een atelier, dat in 1972 werd vergroot.

Context

Op het moment van de bouw was Georgette Hellinckx gehuwd met kunstenaar Jan Burssens. Burssens was de broer van Frida Burssens, echtgenote van architect Daniël Craet. De familie Burssens had zich vanaf 1949 in Mariakerke gevestigd in de zogenaamde Veldstraat, thans Rijakker, in een kasteeltje van de familie Nowé-Van der Stegen. Na sloop van dit gebouw kwam een moderne modelverkaveling tot stand op de gronden van de familie Nowé. Het perceel dat Georgette Hellinckx aankocht en in 1955 liet bebouwen met een villa grenst aan deze verkaveling. Ook Frida Burssens en haar echtgenoot Daniël Craet vestigden zich vlakbij, namelijk aan de Verschansingsstraat (nummer 4), met de eveneens in 1955 gebouwde woning van vader Amaat Burssens ernaast (Verschansingsstraat nummer 6).

Architectuur

Villa van twee bouwlagen onder een licht hellend plat dak. De modernistische vormgeving van de villa is kenmerkend voor het vroege oeuvre van architect Craet, en leunt aan bij de uitwerking van de naburige woning van Amaat Burssens en de woning Claeys-Verheuge in de Edgard Blanquaertstraat (nummer 18). Vormgeefster Frida Burssens bepaalde het kleurgebruik van de buitengevels. Wit geschilderde baksteenbouw op een zwart geschilderde plint. Het volume wordt aan de straatzijde gemarkeerd door een vooruitspringende linkerdeel met de garage. De overgang tussen beide is afgewerkt met zichtbare ‘verbrande’ baksteen, afkomstig uit steenbakkerij De Fonseca uit Maldegem. Craet benutte deze bakstenen in al zijn vroege ontwerpen omwille van hun kleurschakeringen en sculpturaal effect. De blauw geschilderde toegangsdeur was oorspronkelijk zwart, terwijl de opvallende, strak uitgewerkte metalen klink van de garagepoort bij aanvang wit was geschilderd. Ook het bewaarde wit geschilderde metalen schrijnwerk met fijne roedeverdeling draagt bij aan de gaafheid en architecturale uitstraling van de woning. Naar verluidt onderging het interieur aanpassingen, maar er werd geen toegang verleend voor een interieurbezoek.

In 1957 werd de woning uitgebreid met een atelier in de tuin, ten zuidwesten van de woning en haaks georiënteerd ten opzichte van de straat. Het ateliergedeelte werd in 1972 uitgebreid.

Het atelier is zichtbaar vanaf de straat als een eenlaags volume onder een vlinderdak, uitgevoerd in zichtbare baksteen wat betreft de zij- en achtergevel en geflankeerd door een breed schouwvolume ten noorden. De naar het oosten georiënteerde voorgevel zou volgens de bouwplannen geopend zijn met rechthoekige vensters en een hooggeplaatst bandraam. Het atelier omvatte volgens het plan een grote werkruimte, geflankeerd door een kleinere bergruimte.