De dorpskom van Mullem is een getuige van een bijna ongeschonden bewaarde vroegmiddeleeuwse bewoningssite, overeenstemmend met de huidige dorpskern, die zich ontwikkeld heeft in de buurt van de 12de-eeuwse Sint-Hilariuskerk en naast een voormalige feodale omwalde motte, waar het zogenaamde kasteeltje staat, een omwalde en omhaagde villa.

De organisch opgebouwde dorpskom getuigt in zijn architectuur van een eenvoudige maar duidelijk gestructureerde gemeenschap: een dorpskern gegroeid rond de beschermde 12de-eeuwse romaanse kerk Sint-Hilarius en gevormd door de omwalde pastorie met pastorietuin, typische plattelandswoningen en kleine hoeven, een dorpsherberg en de 19de-eeuwse onderwijzerswoning. In volume, opbouw en onderlinge structuur weerspiegelen de panden de status van de vroegere bewoners. Alle lage woningen zijn opgetrokken in eenvoudige landelijke materialen uit de onmiddellijke omgeving en zijn bedekt met typische kleipannen, alle gekaleid en gekleurd in het zogenaamde Mullems geel.