Halfondergrondse betonnen militaire constructie achter Weimanstraat 18, op het gehucht Zwaanaarde. Gelegen op 2300 meter ten westen van de kerk van Sinaai.

Historische beschrijving

Deze bunker maakt deel uit van de 'Hollandstellung', een verdedigingsstelling die de Duitse bezetter vanaf 1916 langs de Nederlandse grens liet aanleggen uit vrees voor een geallieerde aanval vanuit het neutrale Nederland. Tussen de zee en Strobrugge (Maldegem) werd deze linie aangelegd door het 'Marinekorps Flandern'. Vanaf Strobrugge tot aan de aansluiting met de 'Stellung Antwerpen' in Vrasene werd de linie uitgebouwd door de Duitse landmacht.

Ten oosten van het Kanaal van Gent naar Terneuzen liep de hoofdlinie van de 'Hollandstellung' van Mendonk naar Vrasene, via Zaffelare, iets zuidwaarts tot ten noorden van Brug, via Eksaarde, Oosteindeken en Zwaanaarde naar Sinaai, vervolgens meer noordwaarts via de oostzijde van Stekene, om via Klemzeke en Sint-Gillis-Waas noordelijk langs Vrasene aan te sluiten op de 'Stellung Antwerpen'. Deze linie bestond uit een dubbele prikkeldraadversperring en bunkers, met een gevechtspositie op het dak. Ten noorden van deze hoofdlinie waren enkele voorposten opgetrokken langs een prikkeldraadversperring. Op twee kilometer ten zuiden van de hoofdlinie was een artilleriestelling voorzien.

Qua densiteit lag het aantal bunkers in dit deel van de 'Hollandstellung' opmerkelijk lager dan ten westen van het kanaal Gent-Terneuzen. De kans op een geallieerde invasie in dit gebied van de Westerschelde was enerzijds kleiner. De verdediging kon hier bovendien ondersteund worden door inundaties in de Moervaartdepressie. In dit stuk van de 'Hollandstellung' zouden er volgens een Belgische naoorlogse inventarisatie 57 bunkers zijn opgetrokken, waarvan 4 in Sinaai. De bunkers in Sinaai werden opgetrokken door vrijwillige of opgeëiste burgers van Sinaai, onder toezicht van militairen.

Beschrijving

Betonnen militaire post met rechthoekig grondplan op een betonnen fundament. De constructie is opgetrokken aan de hand van betonstenen. Het plafond is gegoten op een houten bekisting, versterkt met ijzeren profielen. Op het dak is aan noordwestelijke zijde een U-vormige borstwering opgetrokken, aan zuidoostelijke zijde te bereiken via een trap die aan weerskanten te beklimmen is. In de borstwering waren oorspronkelijk twee nissen uitgewerkt, waarvan één goed waarneembaar is.

Twee toegangen, één aan zuidwestelijke en één aan zuidoostelijke zijde, vormen de uiteinde van een L-vormige gang, die op zijn beurt via één deuropening toegang verschaft tot één binnenruimte. Bij de toegangen zijn ijzeren deurelementen bewaard. In de gang zit een grote, dubbele nis in de zuidoostelijke muur. Een andere nis zit ter hoogte van de zuidoostelijke toegang. In de doorgang naar de centrale ruimte zit een nis voor een kacheltje, met opening voor rookafwikkeling. In de muren van de binnenruimte zitten eveneens nissen, telkens per twee. Tegen het plafond hangen ijzeren haken. Aan noordwestelijke zijde zitten twee openingen doorheen het plafond.