Appartementsgebouw in art-decostijl voor eigen rekening opgetrokken door Benoit J. Dupont, naar een ontwerp uit 1936, voltooid in 1937 (gevelsteen). Een jaar eerder had de architect voor een privé-opdrachtgever op het aanpalende perceel al de "Residence Beau Sejour" opgericht. Beide flatgebouwen waarvan het programma twaalf flats omvat, sterk verwant qua opstand, plattegrond en typologie, zijn representatief voor het oeuvre van Dupont uit het late interbellum.

Benoit J. Dupont, wiens carrière omstreeks 1925 van start ging, legde zich in de jaren 1930 in het bijzonder toe op het flatgebouw van hogere standing. Op goed vijf jaar tijd realiseerde hij minstens een twaalftal van dergelijke hoogbouwcomplexen in Antwerpen, in een gematigd progressieve architectuur die het midden hield tussen art deco en modernisme. Tot de vroegste en interessantste voorbeelden behoren de "Résidence Generaal Leman", een tweelingcomplex in de Generaal Lemanstraat, en de "Résidence Estoril" in de Doornelei, waar hij zelf zijn architectenkantoor en privéwoning vestigde. In de Consciencestraat tekende hij in 1935 ook al voor de "Résidence Conscience". Dupont overleed na drie jaar gevangenschap in 1945 te Bützow in Duitsland.

Opgetrokken met een structuur uit gewapend beton, telt het drie traveeën brede gebouw een souterrain en zes bouwlagen onder een plat dak. Het gevelfront beantwoordt aan de klassieke driedeling in een vlakke pui, een overstekende bovenbouw, en een als attiek opgevatte, terugwijkende topgeleding met een getrapte bekroning. Als parement wordt rood baksteenmetselwerk met schaduwvoegen, gecombineerd met witte natuursteenplaten voor pui, bovenbouw en gevelbekroning, en blauwe hardsteen voor de plint. De bovenbouw met doorlopende raampartijen en bewerkte middenpenant, wordt nadrukkelijk horizontaal belijnd door waterlijsten. Opschrift "RESIDENTIE CHARLES-MICHEL" op de tussendorpel van het portaal met bewerkte dagkanten, waarvan de oorspronkelijk smeedijzeren vleugeldeur is verwijderd. Ook het oorspronkelijk stalen vensterschrijnwerk is volledig vernieuwd; de smeedijzeren keldertralies bleven behouden.

Met de gemeenschappelijke traphal en lift als schakel, groepeert de plattegrond twee appartementen per verdieping, één in de voorbouw en één in de achterbouw. De aanpalende "Résidence Beau Sejour" behoort tot hetzelfde, zelden voorkomende type. De plattegrond van beide flats, die elkaars spiegelbeeld vormen, biedt ruimte aan een suite van salon en eetkamer, een hal, een keuken met office en terras, twee slaapkamers en een badkamer. Eén van beide gelijkvloerse flats boet aan ruimte in vanwege de inkomhal en telt slechts één slaapkamer; de verwarmingsinstallatie, gemeenschappelijke en individuele kelders nemen het souterrain in. Inkomhal met lambrisering, trappenbordes en vloer uit marmer van contrasterende tint, en bewaard houten schrijnwerk.

Nummers 8, 18 en 20. Art-deco-flatgebouwen van zes bouwlagen naar ontwerp van B. Dupont (zie inscriptie), van circa 1935. Combinatie van bak- en natuursteen; hoge sokkel met typisch hekwerk voor keldervensters; kolossale gevelbrede erkers. Nummer 20 met originele stalen ramen.