Appartementsgebouw in sobere art-decostijl op de hoek van Helenalei en Marialei, naar een ontwerp door de architect David Moëd uit 1931 (gevelinscriptie). Opdrachtgever was de Société Anonyme "Symbole", een in 1926 opgerichte maatschappij bedrijvig in de diamanthandel met zetel in de Pelikaanstraat. Al in 1928 werd door Moëd in naam van "Symbole" een eerste bouwaanvraag ingediend voor een vastgoedproject op dit perceel, waarvan de plannen echter ontbreken in het bouwdossier. Het programma omvat twee winkels en vijf appartementen.

Het appartementsgebouw "Symbole" behoort tot de vroege realisaties van de Joodse architect David Moëd, wiens loopbaan vermoedelijk begin 1928 van start ging. Uit dat jaar dateren de ontwerpen van het appartementsgebouw Rapoport-Wellner aan de De Merodelei en van het appartementsgebouw Dimenstein-Greenberg in de Consciencestraat. Van zijn hand zijn in Antwerpen een vijftiental appartementsgebouwen gekend, veelal voor Joodse opdrachtgevers, met als belangrijkste de complexen van de maatschappijen L'Immobilière Franco Anversoise en Boduognat aan de Belgiëlei, respectievelijk ontworpen in 1934 en 1935. Zijn architectuur onderscheidt zich door een ingehouden modernisme, met een verzorgde afwerking en een discrete ornamentiek in art-decostijl. De ruime en comfortabele appartementen bestemd voor de welstellende middenklasse of burgerij, beantwoorden aan een conventioneel schema, voorzien van eigentijds comfort en uitgerust voor inwonend personeel. Hij wist in mei 1940 met vrouw en kinderen bezet Europa te ontvluchten, dankzij een irregulier visum verstrekt door de Portugese consul in Bordeaux. Zij vestigden zich in de Verenigde Staten, waar David opnieuw een architectenpraktijk uitbouwde. Moëd overleed in 1991 in Israël.

Het afgeschuinde hoekgebouw met een gevelbreedte van vijf traveeën, omvat zes bouwlagen onder een plat dak. Opgetrokken met een structuur uit gewapend beton, is voor het gevelparement alternerend rood baksteenmetselwerk in kruisverband en een cementbepleistering in 'simili pierre' toegepast, op een plint uit blauwe hardsteen. Deze strakke horizontale gelaagdheid, belijnd door doorgetrokken lekdrempels en waterlijsten, bepaalt het sobere, gestroomlijnde karakter van de architectuur. Oplopende erkers, respectievelijk driezijdig en rechthoekig, leggen verticale accenten op de tweede en de hoektravee van de opstand, die verder is opgebouwd uit registers van brede raampartijen. Een breed uitkragende, gelede houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van winkelpuien, inkomdeur en vensters, met typisch gestrekte roeden in het bovenlicht is bewaard. De voortuin is inclusief de smeedijzeren (?) afsluiting verwijderd.

Het hoekgebouw dat met uitzondering van een lichtschacht in de punt het volledige perceel beslaat, omvat vijf appartementen ontsloten door een gemeenschappelijke inkom- en traphal met lift. De begane grond is volgens de bouwplannen opgedeeld in een kleine en een grote winkelruimte, die op entresolniveau elk over een kamertje beschikken. Identiek van plattegrond bestaan de appartementen uit de suite van salon en eetkamer op de hoek, drie slaapkamers aan de straatzijde, de badkamer, de keuken met terras en (meiden)kamer aan de achterzijde.