Op de bovenloop van de Kelsbeek bevinden zich in het huidige Galgenbos (provinciaal domein Nieuwenhoven) de restanten van eeuwenoude visvijvers, die mogelijk bij hoeve Casselaer hoorden, een landbouwuitbating in bezit van de cisterciënzerinnenabdij Herkenrode. Op deze plaats vertoont de topografie een opvallend reliëf. De beek stroomt door een vrij smalle, maar diepe bedding met kunstmatig opgehoogde randen, die vroeger de dijkjes rond de wellicht opgestuwde vijvers vormden. Op 17de-eeuwse kaarten zijn deze vijvers goed zichtbaar. De 19de-eeuwse kadasterkaarten tonen nog maar één vijver, die even later, waarschijnlijk door een gebrek aan onderhoud van de dammen, wegspoelde.

De associatie met Herkenrode is gebaseerd op het feit dat omliggende gronden tot het eigendom van Herkenrode behoorde. Uit beschrijvingen van het begin van de 16de eeuw blijkt Herkenrode vijvers in Sint-Truiden te hebben bezeten. Uit de vijvers werden ondermeer “lange vissen getrokken”, mogelijk palingen. Op een niet gedateerde kaart van het Algemeen Rijksarchief Brussel (vermoedelijk 17de-18de eeuw) is de ligging van de vijvers duidelijk aangegeven. In het smalle dal van de Kelsbeek liggen te midden het bos (Kalverweidebos en Mielenbroekbos) drie opeenvolgende naamloze vijvertjes, die tot eind 18de eeuw tot het landbezit van de Herkenrodeabdij behoren.