Geheel van vijf gekoppelde meergezinswoningen in beaux-artsstijl, volgens de bouwaanvraag uit 1913 opgetrokken in opdracht van H. Van Rompaey. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden.

Met een gevelbreedte van elk drie traveeën omvatten de volgens spiegelbeeldschema gekoppelde rijwoningen vier bouwlagen onder een pseudo-mansarde met dakkapellen. Deze laatste komt nier voor op de bouwplannen, maar lijkt uit de bouwperiode te dateren. De lijstgevels onderscheiden zich door een parement uit witte natuursteen, op een plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed, met schijnvoegen op de begane grond, beantwoordt de compositie van het uniform behandelde gevelfront aan een alternerend schema. Daarbij worden in afwisselende volgorde de eerste en de tweede verdieping geaccentueerd door entablementen op consoles, of een metopenfries en borstweringen met guirlandes, en onderscheidt de topgeleding zich door een vierlicht of chutes op de penanten. Verder is de opstand opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen, en afgewerkt met een klassiek hoofgestel. Het houten schrijnwerk en smeedijzeren traliewerk van de inkomdeuren is bewaard, evenals de gietijzeren voetschrapers.

Met een identieke plattegrond in spiegelbeeld omvatten de meergezinswoningen telkens vijf huurkwartieren, ontsloten door de zijdelings ingeplante, gemeenschappelijke inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen bestaan de huurkwartieren uit een enfilade van drie vertrekken: voorkamer, eetkamer en veranda, en een keuken met pomphuis. In het rechter pand vervalt de veranda vanwege de afnemende diepte van de schuin afgesneden percelen