Burgerhuis in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht de heer P. Van Hoof, naar een ontwerp door de architect François Van Rompaey uit 1909. Het project betrof de grondige verbouwing van een bestaande neoclassicistische woning, opgetrokken door de heer Van Essche naar een ontwerp door de architect Louis Durieux uit 1867. Dit pand werd met een halve verdieping verhoogd, van een nieuw gevelfront voorzien en uitgebreid met een achterbouw. Het achterliggende 'atelier pour imprimerie' van Van Essche, een bedrijfspand in baksteenbouw van twee bouwlagen onder zadeldak, in 1883 ontworpen door de architect Isidore Smets, diende daarbij te verdwijnen.

De woning Van Hoof is representatief voor het vroege oeuvre van François Van Rompaey die als zich omstreeks 1905 als architect vestigde. Vóór de Eerste Wereldoorlog bouwde hij talrijke burgerhuizen zowel in neoclassicistische stijl als in eclectische stijl met art-nouveau-inslag gekenmerkt door een polychroom baksteenparement. Tot zijn belangrijkste realisaties uit deze periode behoren de neogotische Sint-Jozefskerk en Heilig-Hartkerk in Hoboken en het Gemeentehuis van Hemiksem.

Met een gevelbreedte van drie traveeën telt de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met schijnvoegen op de begane grond, rust op een hoge plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk geleed door waterlijsten, legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet. Dit laatste wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een houten erker met consoles en een gietijzeren borstwering als bekroning. Verder is de opstand opgebouwd uit registers van rechthoekige en getoogde muuropeningen, de bovenvensters in geriemde omlijsting met oren, drop en sluitsteen. Het ronde bovenlicht van het portaal, met parellijst, sluitsteen en guirlande, en de vrouwenhoofden als sluitsteen van de vensters markeren de begane grond, een doorgetrokken balustrade de eerste, en borstweringen met guirlandes de tweede verdieping. Klassiek hoofdgestel met cartouches in de fries en een gekorniste houten kroonlijst op klossen en tandlijst. Het schrijnwerk van de inkomdeur en de vensters met typische roeden in het bovenlicht is bewaard, evenals de smeedijzeren keldertralies en de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een voorbouw en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante vestibule met trappenbordes en de traphal. Volgens de bouwplannen biedt de begane grond ruimte aan de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer, veranda en terras, geflankeerd door de keuken in de achterbouw. De plattegronden van de bovenverdiepingen ontbreken in het bouwdossier.