Burgerhuis in sobere beaux-artsstijl, voor eigen rekening gebouwd door de architect Adolphe Van Coppernolle naar een ontwerp uit 1909. In de nabijgelegen Generaal Lemanstraat realiseerde hij in hetzelfde jaar als vastgoedinvestering twee gekoppelde burgerhuizen van hetzelfde type en zijn privé-woning, in 1910 gevolgd door een geheel van vijf gekoppelde burgerhuizen in de Le Gellelei. Eveneens uit 1909 dateert de gelijkaardige, verbouwde woning Walscharts op nummer 50.

De woning is representatief voor het vroege oeuvre van Adolphe Van Coppernolle, wiens carrière begin jaren 1900 van start ging. Vóór 1910 paste hij in zijn ontwerpen voor privéwoningen zowel een gematigde art-nouveaustijl als een klassiek geïnspireerde eclectische stijl toe, om zich vervolgens gedurende enkele jaren op de beaux-artsstijl te concentreren. Vanaf de vroege jaren 1920 liet de architect zich opmerken met gebouwen in art-decostijl, waaronder een van de meest stijlvolle voorbeelden in Antwerpen, de club "Claridge" uit 1930 in de Anneessensstraat. Na de Tweede Wereldoorlog lijkt hij niet meer actief te zijn geweest.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning een souterrain en drie bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een parement uit witte natuursteen. Geleed door de puilijst en het klassieke hoofdgestel, met schijnvoegen op de begane grond, legt de compositie de klemtoon op de middenas. Deze wordt op de eerste verdieping gemarkeerd door een balkon met consoles en balustrade. Verder is de opstand opgebouwd uit registers van rechthoekige muuropeningen, de inkomdeur met bewerkte tussendorpel, de bovenvensters in vlakke omlijsting met onderdorpel en op de eerste verdieping een waterlijst. Een klassiek hoofdgestel met stafwerkfries en houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en benedenvensters is bewaard, evenals de smeedijzeren souterraintralies en de gietijzeren voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante vestibule met trappenbordes en de traphal. Volgens de bouwplannen biedt de begane grond ruimte aan de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer en veranda, geflankeerd door de office in de achterbouw. Oorspronkelijk bevond de keuken zich in het souterrain.