De kern van het hoekpand bevat nog behouden elementen van de middeleeuwse constructie, het 14de-eeuwse huis de Galeye. Vermoedelijk ging het om één van de grootste gebouwen in Brugge, met een nokhoogte van 17 meter. Dit laatmiddeleeuwse huis werd in de eerste helft van de 19de eeuw voorzien van een nieuwe lijstgevel in empirestijl. Het vernieuwde huis werd ook wel Huis van Ockerhout genoemd, naar de toenmalige eigenaar de familie van Ockerhout.

Historiek

In 1925 werd het pand opnieuw verbouwd. Dit gebeurde in opdracht van de directeur van de Bank van Handel en Nijverheid, Charles van Damme. Het volledige hoekpand werd een architecturale eenheid gegeven als bankgebouw, waarbij de empire-gevel aan de Vlamingstraat drastisch werd verbouwd. Het ontwerp werd uitgetekend door architect Jos Viérin. Door de keuze voor bepleisterde lijstgevels zorgde Viérin voor de integratie van het bankgebouw in het straatbeeld van het vernieuwde stadskwartier rond de Stadsschouwburg omstreeks 1870.

Beschrijving

Het hoekpand dateert in hoofdzaak uit de 19de en 20ste eeuw, met een bewaarde middeleeuwse kern. Het gebouw bestaat uit drie bouwlagen en zeven op acht traveeën, onder een dak met dakpannen. De bepleisterde lijstgevels zijn voorzien van een natuurstenen basement. Op de benedenverdieping bevinden zich segmentboogvormige vensters, voorzien van een zware bepleisterde omlijsting met waterlijst, geïnspireerd op 17de-eeuwse pand- en kerkvensters. De eerste verdieping wordt gekenmerkt door rechthoekige vensters met geprofileerde pleisteromlijstingen in 19de-eeuwse traditie. Op de tweede verdieping, boven het horizontale lijstwerk, bevinden zich eveneens vierkante vensters met gelijkaardig lijstwerk. Een tweede zware kroonlijst beëindigt de gevel. De gevel aan de Vlamingstraat wordt verticaal geritmeerd door geblokte pilasters. Op de hoeken van het pand zijn smeedijzeren lantaarns bevestigd.