Deze boerenwoning maakt deel uit van een in kern 19de-eeuws hoevecomplex gelegen aan de vroegere Peerdsmerckt; het is het enige vrij goed bewaarde onderdeel van de hoeve, met een uitzicht dat grotendeels in het interbellum werd bepaald. Samen met de rechts aansluitende woning op nummer 35 vormt het huis een authentiek stukje dorpsbeeld.

Historiek van de hoevesite

Omstreeks 1819 is het betrokken perceel bebouwd met drie woonhuizen die zeker voor 1848 een agrarische functie krijgen. In de jaren 1860 zijn ze samengevoegd tot een woonstalhuis. Voor 1873 zijn achteraan twee dwarsvleugels toegevoegd met aan de zuidelijke kant een stalfunctie. De ruimte tussen deze vleugels is in 1882 bebouwd.

Frans-Jozef Jacobs-Van Puyvelde koopt omstreeks 1901 het eigendom én het zuidelijk daarvan gelegen perceel, waarop een sinds omstreeks 1886 heropgericht woonstalhuis stond. Hij laat dit opsplitsen in een woning en een schuur/stal. Deze laatste wordt wellicht dan bij het hoevecomplex gevoegd (heden de dwarsschuur aan straatzijde, links aansluitend bij het boerenhuis). Kort nadien, rond 1907, laat de eigenaar een kalverstal optrekken achter het voorhuis.

In de tussenoorlogse periode, wanneer zijn zoon Gerard intrekt in de hoeve, is het woongedeelte deels heropgebouwd (1924) en gerenoveerd (1924 en/of 1941). De bijgebouwen zijn eveneens in deze fase uitgebreid: omstreeks 1926 is op het binnenerf, ten zuidwesten van het voorhuis, een windschuur opgetrokken. In 1958 is de rooilijn en voorgevel van de zuidelijke dwarsschuur aangepast aan de straat.

Omstreeks 1977-1978 vraagt Gerards zoon Jozef toelating voor de oprichting van een kippenfokkerij, varkens- en runderstal, voorziet hij de stal aan het voorhuis van een nieuwe voorgevel of parement in rustieke stijl en laat het herinrichten als magazijn, autobergplaats en winkel. Rond die tijd is eveneens de keuken uitgebreid en heringericht, met uitbraak van een gedeelte van de oorspronkelijke achtergevel. Heden is de hoeve nog in handen van Jozefs kinderen.

Beschrijving boerenhuis

Het boerenhuis is een langshuis, met smalle 'ozendrop' aan rechterzijde en een aansluitende, vooruitspringende dwarsschuur aan linkerzijde. Het huis bestaat uit zes traveeën en één bouwlaag waarboven een met (Boomse) pannen bekleed zadeldak. De centrale traveeën met rechts de toegang, zijn uitgewerkt als een licht vooruitspringend middenrisaliet. Het geheel dateert wellicht uit het interbellum, behoudens de mogelijk nog 19de-eeuwse verzorgde kroonlijst op klossen.

De wit geschilderde bakstenen lijstgevel, met onderliggend de oorspronkelijke decoratieve banden, is voorzien van knipvoegen en een gecementeerde plint. Verder zijn er steekboogvormige openingen met sluitsteen en hardstenen vensterdorpels waarboven een invulling met decoratief baksteenmetselwerk. De metalen I-liggers zijn versierd met florale rozetten. Hierin is nog het oude schrijnwerk, namelijk houten schuiframen, met consoles in de hoeken, bewaard. Zowel tussen de vensteropeningen als ter hoogte van de geschilderde/gecementeerde plint, zijn metalen ventilatieroosters ingebracht. Boven de verzorgde, groen geschilderde kroonlijst met voluutconsoles, zijn in de jaren 1960 dakkapellen ingebracht in functie van de herinrichting van de zolderverdieping met kinderkamers. Toen is ook het huidige toegangspad met breuksteen aangebracht, ter vervanging van het oudere exemplaar met gekleurde tegels in dambordpatroon.

Het interieur van het woonhuis is uitgewerkt in een kwaliteitsvolle art-decostijl met bewaarde marmeren schouwen, fraaie houten wand- en plafondbekleding in de woonkamer en deuren met glas-in-loodpanelen.