Vrijstaande woning in laat-modernistische stijl, die in het straatbeeld opvalt door haar strakke en sobere vormgeving. De bouwaanvraag werd goedgekeurd in 1959 en was een ontwerp van architect Leo De Vos voor het Studiebureau voor Architectuur en Stedenbouw (Brussel), met Jacques Kint als raadgevend ingenieur en Maurits Van Saene voor het ‘col.des.’, vermoedelijk het ‘colour design’ of de binneninrichting.

De bouwheer, de heer Boute, had de Brusselse architect De Vos leren kennen in Landegem, waar hij een moderne constructie had gerealiseerd. Beiden deelden een voorliefde voor reizen naar Scandinavische landen. Architect Leo De Vos werkte meerdere malen samen met ingenieur Jacques Kint, onder meer voor de beschermde villa ‘The Haddock’ in Duinbergen. Bij enkele projecten, zoals de restauratie van het kasteel van Ham, betrokken zij ook kunstenaar Maurits Van Saene, die de binneninrichting voor zijn rekening nam.

De compacte, vrijstaande, deels onderkelderde woning is centraal ingeplant op het omhaagde bouwperceel, dat aan straatzijde gericht is op het noordwesten. Oorspronkelijk was het pand opgebouwd uit een terugspringend, balkvormig volume van één bouwlaag met souterrain ten noordoosten en een vooruitspringend, bijna kubusvormig volume van twee bouwlagen ten zuidwesten, beide onder plat dak bedekt met roofing en afgelijnd met een slanke kroonlijst in glad gekofferd beton. Volgens de plannen was in het souterrain een garage voorzien, maar die is nu ondergebracht in een later aangebouwd volume, achterin op de noordelijke perceelsgrens.

Het parement is opgebouwd uit baksteen, nu witgeschilderd, maar op de plannen aangeduid als ‘steen van de streek, licht grijs gekleurd’. Eén gevelvlak in de voorgevel is nu bepleisterd of in beton uitgevoerd. De rechthoekige vensters, voorzien van stalen ramen (volgens de plannen), zijn meestal per verdieping gekoppeld en in een verdiept vlak geplaatst. Volgens de plannen werden de horizontale stroken onder, tussen en boven de vensters afgewerkt met het cementpleister Chromolith. Mogelijk werd dit niet zo uitgevoerd of werden deze vlakken later van zwarte mozaïektegels voorzien. Met de gekoppelde vensters in grote, verdiepte, zwarte vlakken, afgewisseld met gesloten gevelvlakken in witte baksteen realiseerde de architect aan straatzijde een beheerste, evenwichtige compositie.

De zuidwestgevel van het hoofdvolume is afgewerkt met (kunst)leien en heeft net als de noordoostgevel een meer gesloten karakter. De zuidoostgevel, gericht op de tuin, is volledig opengewerkt, zowel op de bovenverdieping als op de gelijkvloerse verdieping.

De ingang tot de woning bevindt zich in de noordoostgevel van het vooruitspringende hoofdvolume. Een klein portaal met toilet leidt naar een ruime, centrale hall waar aan zuidwestzijde de L-vormige living met eethoek op aansluit. Het balkvormige volume omvat aan straatzijde een bureau en achteraan een keuken en een washuis. Op verdieping zijn vier slaapkamers en een badkamer ondergebracht. Het interieur is uiterst sober opgevat en bewaart de oorspronkelijke indeling.