Burgerhuis en voormalige stoommaalderij, ondergebracht in gebouwen van omstreeks 1912.

Omstreeks 1870 laat Petrus Jacobus Bogaerts (vruchtgebruiker) een bestaand huis, gebouw en plaets vergroten en gedeeltelijk heropbouwen tot peefabriek. Hier werd wellicht cichorei gedroogd, gemalen en gebrand. Rond 1888 wordt deze fabriek omgebouwd tot stal (étable). Volgens kadastrale gegevens laat een zekere Petrus Van Meir-Van Meir omstreeks 1912 het complex volledig heropbouwen. In dit complex was omstreeks 1921 een stoommaalderij met gasmotor voor graanverwerking ingericht.

Het gaat om een twee bouwlagen hoge voorbouw onder golfplaten zadeldak, bestaande uit een woonhuis en een voormalige stoommaalderij (nok evenwijdig met de straat). Deze laatste bezit nog een achterbouw met koer, die eertijds in gebruik was als stal/opslagplaats en machinekamer.

Het linker gedeelte, waar eertijds de stoommaalderij was ondergebracht, is opgevat als een drie traveeën breed dubbelhuis met centrale toegangspoort. Het gaat om een verankerde bakstenen lijstgevel, met hoge gecementeerde plint De gevel heeft op het gelijkvloers getoogde gevelopeningen met bekronende baksteendecoratie in de vorm van een korfbogige ontlastingsboog met opvulling in visgraatmotief. Het geheel is verlevendigd met wit beschilderde bakstenen muurbanden, die doorlopen over het aanpalende woonhuis, en blinde panelen onder de kroonlijst. De vensters zijn voorzien van dorpels in blauwe hardsteen. Het oorspronkelijke schrijnwerk van de toegangspoort en het flankerende vensterschrijnwerk met kleine vierkante roedeverdeling is behouden. De poort bestaat uit in wit en donkerbruin geschilderde beklampte deuren onder een ijzeren latei met rozetten. Verder zijn er enkele smeedijzeren restanten zoals een paardenring bewaard gebleven.

Binnenin is in het verlengde van de toegangspoort de bakstenen werkvloer en de restanten van de mechaniek met ijzeren raderwerk en draaiwiel behouden. Wellicht ging het oorspronkelijk om een centrale (gedeeltelijk) opengewerkte vide, die doorliep tot de zolderverdieping, waar heden een oud hijsrad gedemonteerd opgeslagen is. Ook de houten zoldervloer en het dakspant, dat verankerd is door middel van vierkanten ijzeren bouten en moeren, is bewaard.

In recentere tijden is de vide overkapt in functie van slaapkamers. Toen zijn ook de vensters op de verdieping aangepast. De kroonlijst is vervangen door een exemplaar in pvc. De achterbouw is toegankelijk via een bewaarde poort met rondboogdeurtje. Hierachter bevindt zich een dwarsvleugel onder pannen zadeldak, met nog restanten van de oude machinekamer, stal en opslagplaats en uitgevend op een gedeeltelijk overdekte, met bakstenen beklede koer.

Het rechter gedeelte met woonhuis is ook drie traveeën breed, zij het smaller uitgewerkt. Het gaat om bakstenen lijstgevel met hoge hardstenen plint, die voorzien is van licht getoogde vensters met hardstenen lekdrempels en geprofileerde bakstenen borstwering. Het gevel is verlevendigd door het gebruik van heden sterk verweerde knipvoegen voor het metselwerk en witgeschilderde natuurstenen accenten voor muurbanden en aanzet- en sluitstukken. Deze laatsten zijn diamantkopvormig uitgewerkt. Het houten schrijnwerk van de vensters en de beglaasde paneeldeur met smeedwerk en bovenlicht is bewaard. Ook de oude voetschraper is nog aanwezig.