Kleinschalige, verzorgd uitgewerkte en goed bewaarde villa in expo-stijl, volgens goedgekeurde bouwaanvraag in 1959 opgetrokken naar ontwerp van de Lokerse architect Victor Laureys in opdracht van de heer Wampers. De bouwaanvraag bevat om onduidelijke redenen ook tekeningen van een eerder, afwijkend ontwerp voor dit ‘landhuis – premiewoning’.

De villa op onregelmatig grondplan is centraal ingeplant op een noordgericht, trapeziumvormig bouwperceel, dat naar tuinzijde (zuiden) toe versmalt. Ze wordt voorafgegaan door een omhaagde voortuin.

De villa bestaat uit twee duidelijk onderscheiden, deels in elkaar geschoven volumes onder lessenaarsdaken met brede, licht uitkragende dakrand en tegenovergestelde dakhelling. Het parement bestaat uit baksteen (‘Rom’ in oker tot purper volgens de plannen). Vlakken in onbeschilderde steen worden afgewisseld met vlakken die wit of zwart werden overschilderd. Op verschillende plaatsen komen gevelvelden voor waar een houten beplanking is voorzien boven de muuropeningen.

Het oostelijke volume van één bouwlaag, waarvan het dak naar de oostelijke perceelsgrens afhelt, springt aan straatzijde vooruit ten opzichte van het westelijke volume van twee bouwlagen. Oorspronkelijk werd de oostelijke gevelhelft doorbroken door een rechthoekige garagepoort. Bij de omvorming van de garage tot bureau werd deze opening ingevuld met baksteen en een raam. De voordeur bevindt zich in de westelijke gevelhelft en wordt aan de oostzijde geflankeerd door een even hoge rechthoekige vensteropening, met tussen beide een vlak ingevuld met rood plaatmateriaal, waarin de brievenbus is ingewerkt. Een speels detail is de klink van de voordeur, die de vorm heeft van een komma. Het gevelvlak boven deur en venster is voorzien van een verticale, houten beplanking, opgebouwd uit smalle latten. Een opvallend detail is dat de voordeur verhoogd is ten opzichte van het maaiveld, hoewel daar geen praktische reden voor is. Het liet de architect wel toe om een expressieve, opengewerkte voordeurtrap op een opvallende, boomerangvormige betonnen steun te voorzien, met een metalen leuning en met treden ingelegd met rode mozaïekstenen.

Het zichtbare, westelijke geveldeel van het achterliggende volume, waarvan het dak naar de westelijke perceelsgrens afhelt, wordt op de benedenverdieping doorbroken door een rechthoekige, uitkragende vensteropening. Links boven het venster is een sgraffito aangebracht met een voorstelling van twee gestileerde herten tussen bomen, uitgevoerd in grijze en zwarte tinten.

De oostgevel wordt op gelijkmatige afstanden doorbroken door vierkante vensteropeningen. Achter de voormalige garage werd een bescheiden volume aangebouwd, met respect voor de oorspronkelijke vormgeving van het pand.

De achtergevel van het westelijke volume heeft een opvallende kleurstelling, het parement is onderaan zwartgeschilderd en bovenaan wit en wordt vrij spaarzaam doorbroken door rechthoekige vensters en schuiframen ter hoogte van de keuken en de living op het gelijkvloers en ter hoogte van slaapkamer en badkamer op de verdieping. Het tuinterras dat op deze gevel aansluit is opgebouwd uit rode, gele en zwarte vierkante en rechthoekige tegels in een decoratief patroon.

Een opvallend element bij de westgevel is de hoge, massieve bakstenen schouw op rechthoekig grondplan. Ze wordt aan tuinzijde geflankeerd door een gevelhoge, verticale vensterpartij, die net zoals bij de voordeur onderbroken wordt door een rood vlak. De woning behoudt haar oorspronkelijke schrijnwerk.

Het interieur van deze woning behield de oorspronkelijke indeling, afwerking en enkele interieurelementen naar ontwerp van de architect, waaronder functionele, houten inbouwkasten.

De voordeur geeft toegang tot een centrale, ruime inkomhal op rechthoekig grondplan met niveauverschil ten gevolge van de plaatsing van de voordeur. Een verzorgd vormgegeven, open metalen trap met houten treden leidt er naar de slaapvertrekken en badkamer op de bovenverdieping. Een tweede trap daalt af naar het woonniveau, met aan de westkant aan straatzijde de zitkamer en aan tuinzijde de eetkamer. De zitkamer heeft een dubbele hoogte en is voorzien van een markante metalen spiltrap met houten treden (eveneens ontworpen door de architect), naar de mezzanine. De keuken is nog opgevat als een afzonderlijke ruimte, achter de inkomhal.

Als relatief goed bewaard, verzorgd uitgewerkt en voor Gent eerder zeldzaam en vroeg voorbeeld van een woning in expo-stijl heeft het pand architecturale waarde.