Villa gelegen op de hoek van de Verschansingsstraat en de op dat moment aangelegde Oranjeboomstraat, naar ontwerp van de Gentse architect Daniël Craet, die aan de overzijde van de Verschansingsstraat woonde (nummer 4). De woning kwam tot stand volgens een bouwaanvraag van 1958 in opdracht van de heer en mevrouw Ost. Volgens een aanvraag van 1984 werd de woning verbouwd tot dokterswoning en -praktijk in opdracht van André Timmerman, naar ontwerp van Jef Rawoens (Destelbergen). Hierdoor wijzigde het westelijke deel van de woning, door een verplaatsing van de garage en oprit, de inrichting van de dokterspraktijk en hierbij aansluitend de toevoeging van een tweede ingang voor de patiënten.

Villa van twee bouwlagen boven een souterrain, onder een lessenaarsdak. De woning ontvouwt zich op een bijna U-vormige plattegrond die, volgens de architecturale principes van Craet, ingeplant is in overeenstemming met de oriëntatie en bezonning. De woning opent zich zo naar het zuiden, terwijl de noordgevel op uitzondering van de sterk beglaasde inkom relatief gesloten is uitgewerkt. Ook het materiaalgebruik is kenmerkend voor het oeuvre van Craet, namelijk wit geschilderde bakstenen gevels op een zwarte plint. Het schouwvolume ten zuidoosten, dat volgens de plannen zowel dienst deed voor de haard als de buitenbarbecue, werd vernieuwd in zichtbaar metselwerk. Craet speelde frequent met een contrast tussen lichte en donkere gevelaccenten. Dit is ook bewaard in het donker afgewerkte schrijnwerk, dat weliswaar deels werd vernieuwd. De vensters en glasdallen zijn gepositioneerd in overeenstemming met de oriëntatie en met respect voor de privacy van de bewoners. Opvallend zijn de gevelhoge, beglaasde inkom aan de noordzijde waarachter de traphal schuilgaat, het sterk uitkragende raam in de oostelijke zijgevel, evenals de sterk opengewerkte voorgevel aan de zijde van de Oranjeboomstraat, die op de bovenverdieping voorzien is van betonnen balkons, afgesloten met een fijn metalen hekwerk, verbonden met het dak. Deze elementen zijn ook terug te vinden in andere realisaties van architect Craet.

Beeldmateriaal van 1962 laat een vergelijking met de huidige toestand toe. Zo werd de gesloten westvleugel later opengewerkt met onder meer garages aan de kant van de Oranjeboomstraat,  waardoor de garage in het souterrain en de oprit er naartoe verdween. Volgens de plannen van 1984 werd een toegang voorzien in de zijgevel en werd het grote venster in de oostzijde van de vleugel aangepast en meer afgesloten. Een opvallend vierkant dakvenster dat zich toen boven deze vleugel manifesteerde, werd bij een latere aanpassing ingekort tot kroonlijsthoogte. De oostelijke vleugel viel in 1962 op door de gevelhoge vensters aan de zuid- en westzijde ervan, aansluitend bij de vensterpartij in de noordgevel. Het zuidelijke venster werd echter verkleind en het westelijke venster wijzigde tot een beglaasde uitbouw.

In haar vroegste vorm omvatte de woning volgens de bouwplannen in de halfondergrondse verdieping een garage en projectiekamer, evenals een berging en ruimte voor de centrale verwarming. Op de licht verhoogde gelijkvloerse verdieping bevindt zich de inkomhal, toegankelijk vanaf de noordzijde. Hiermee verbonden, in het oostelijke deel van de woning, bevindt zich het private leefgedeelte met keuken met aansluitende wasplaats en de woonkamer. Deze leefruimte is verbonden met een ruim balkon dat dienst doet als terras. In het westelijk deel van de woning was oorspronkelijk een studio gesitueerd in het uitspringend volume aan de zijde van de Oranjeboomstraat. Deze stond via trappen in verbinding met de verhoogde gelijkvloerse verdieping waar nog een atelier, bureel en archief in waren ondergebracht. In 1984 werd dit deel aangepast, waarbij de studio werd vervangen door een garage op straatniveau. De westelijke zijgevel werd geflankeerd door een hellend vlak als loopbrug tot de toegang voor de patiënten, die leidt tot een gang waarop een wachtplaats, consultatieruimte, berging en toilet uitgeven. Volgens de bouwplannen van 1958 bevinden zich op de bovenverdieping drie slaapkamers, waarvan er twee verbonden zijn met een balkon, twee badkamers, twee dressingkamers en een zolderruimte. Vanuit de woonkamer was er volgens dezelfde bouwplannen een steektrap voorzien tot een bovenliggende werkplaats. Het interieurontwerp van Craet onderging aanpassingen en is niet langer bewaard.