Ruime neotraditionele hoeve, in meerdere fasen gebouwd tijdens het interbellum in opdracht van graaf Eugène de Hemricourt de Grunne en naar ontwerp van architect L. Spéder. Vermoedelijk was de hoeve bedoeld als kasteelhoeve bij het nooit gerealiseerde kasteel in deze omgeving.

Historiek

In opdracht van graaf Eugène de Hemricourt de Grunne werd op het einde van de Jezus Eiklaan, nabij het Zoniënwoud, vanaf 1924 een uitgestrekt domein aangelegd; dit domein omvatte 40 hectare en werd volledig afgebakend, beplant met hagen, lindedreven en een uitgebreide boomgaard in afwachting van de oprichting van een kasteel dat om financiële redenen nooit volledig werd gerealiseerd en dus ook niet bewoond.

In 1924 werd een (hoveniers?)woning met een moderne koestal gebouwd voor de familie Petrus De Vilder (1865-1950); het betreft het huidige zuidwestelijke volume. Aanvankelijk nam Petrus De Vilder niet alleen de zorg voor het domein op zich maar deed hij ook het overige boerenwerk. In 1927 werd het geheel naar het noorden uitgebreid met een vleugel voor de pachter die het boerenwerk op zich nam; van dan af kon Petrus De Vilder zich volledig bezig houden met het beplanten en onderhoud van de tuinen en boomgaarden. In 1929 werd de hoeve nogmaals uitgebreid in oostelijke richting met een vleugel haaks op de straat en in 1933 werd het geheel voltooid met een daar tegenover gelegen vrijstaand volume, eveneens haaks op de straat. De plannen werden getekend naar een ontwerp van architect Spéder. De werken aan het kasteel werden hetzelfde jaar stilgelegd.

De jongste zoon van Petrus, Gerard De Vilder (1917-2004) die studeerde aan de tuinbouwschool van Anderlecht volgde zijn vader op vanaf 1942; het domein werd uitgebouwd tot een renderend fruitbedrijf van 40 hectare tot in het begin van de jaren 1980 toen Gerard De Vilder en zijn echtgenote op rust gingen; op dat ogenblik had graaf de Grunne al plannen laten uitwerken om het gebied te verkavelen. Door aanpassingen in meerdere wooneenheden is de oorspronkelijke functie van de diverse onderdelen moeilijk te definiëren.

Beschrijving

Het betreft een ruime hoeve met deels aaneengesloten en deels losstaande bestanddelen in neotraditionele stijl; de diverse éénlaagse volumes zijn in U-vorm geschikt rondom een grotendeels gekasseid erf en opgetrokken uit baksteen onder leien schild- en zadeldaken tussen aandaken en voorzien van verspreide dakkapellen en getrapte dakvensters. De overkragende daken worden gesteund door sierlijk uitgewerkte modillons.

Witte natuursteen werd veelvuldig aangewend voor de onderbouw en neotraditionele elementen als speklagen, steigergaten en omlijstingen van de gevarieerde vensters en deuren; zowel eenvoudige rechthoekige vensters als rondboogvensters, kruiskozijnen en bolkozijnen komen voor. Deuren en poorten zijn overwegend rondbogig. De zijtuitgevels worden gemarkeerd door vlechtingen en top- en schouderstukken.