Meergezinswoning in beaux-artsstijl, voor eigen rekening gebouwd door de aannemers Louis Marie Corneel Buisseret en Frans Verhoeven, naar een ontwerp door de architect Jan Sel uit 1912. Aan de overzijde van de straat, op nummers 3-5, planden Buisseret en Verhoeven in 1914 nog een tweede vastgoedproject van twee gelijkaardige meergezinswoningen, dat vanwege het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd opgeschort en na de Wapenstilstand kwam te vervallen. Van dit laatste project is de ontwerper niet gekend.

De meergezinswoning Buisseret-Verhoeven behoort tot de vroegste realisaties van Jan Sel, die pas in 1913 het diploma van architect behaalde, en in het begin van zijn carrière samenwerkte met vader Jan Frans Sel. Tot zijn benoeming als provinciaal architect in 1929, voerde hij een eigen privé-praktijk. Sel ontwierp vóór en na de Eerste Wereldoorlog vooral villa’s en burgerwoningen in beaux-artsstijl, met een voorkeur voor de neorococo, en was daarnaast betrokken bij de herstelling van oorlogsschade aan kerkgebouwen.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een parement uit witte natuursteen, op een plint uit blauwe hardsteen. Axiaal van opzet en geleed door kordons, beantwoordt de compositie een aan drieledig schema, opgebouwd uit de geboste pui, de door geblokte, kolossale pilasters en een entablement gemarkeerde twee hoofdverdiepingen, en de als attiek opgevatte topgeleding. Een driezijdige houten erker met consoles, pilastergeleding en een smeedijzeren balkon als bekroning, legt over de volledige breedte de klemtoon eerste verdieping. Verder is de opstand opgebouwd uit registers van steekboogopeningen met sluitsteen op de begane grond, en rechthoekige bovenvensters in vlakke omlijsting met sluitsteen, oren en drop of chutes. Het middenkalf van het portaal is versierd met trigliefen waartussen een cartouche die het bouwjaar 1912 draagt. Een klassiek hoofdgestel met een houten kroonlijst op klossen en hoekconsoles vormt de gevelbeëindiging. Van het oorspronkelijke houten schrijnwerk zijn de inkomdeur, het bovenlicht en de bovenvensters bewaard; ook de smeedijzeren keldertralies bleven behouden.

Het gebouw bestaat uit een hoofdvolume en een smalle, lagere achterbouw, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen lijkt het pand opgedeeld in een woning die begane grond en derde verdieping beslaat, en twee huurkwartieren op de eerste en tweede verdieping. Deze laatste beschikken over een salon aan straatzijde, twee slaapkamers, en keuken met terras en wc. De begane grond biedt ruimte aan de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer en veranda, met in de achterbouw keuken, pomphuis en wc; de plattegrond van de derde verdieping, vermoedelijk met twee slaapkamers, ontbreekt in het bouwdossier.