Modernistisch woonhuis opgericht naar ontwerp uit 1933 van architect Paul Smekens. Het huis is gebouwd in opdracht van Frank Danckaert, die zelf aannemer was en de woning in eigen beheer gebouwd zou hebben. Omstreeks 1946 is achteraan het perceel een garage opgericht, die toegankelijk is vanaf de Alfred Coolsstraat. In 1972 zijn door de toenmalige eigenaar aanpassingswerken uitgevoerd in functie van een tandartspraktijk. Dit pand in de Volhardingstraat en de woning Bludts aan de Camille Huysmanslaan uit 1932 zijn de enige privé-woningen waarvoor Smekens het ontwerp tekende in de Tentoonstellingswijk. De bouwstijl sluit aan bij het gematigd, zakelijk modernisme dat Smekens ontwikkelde in de loop van de jaren 1930. In die periode was de architect vooral actief in de Tentoonstellingswijk, waar hij tussen 1932 en 1935 niet minder dan veertien bouwprojecten tot stand bracht, enkele voor eigen rekening. Op twee bovenvermelde eengezinswoningen na, betrof het uitsluitend opbrengsteigendommen, van bescheiden meergezinswoningen tot grotere appartementsgebouwen zoals het flatgebouw gelegen aan de Camille Huysmanslaan, waar Smekens van 1936 tot 1980 resideerde.

De rijwoning bestaat uit drie bouwlagen onder plat dak. De pui is voorzien van een bekleding met platen in blauwe hardsteen. Hoewel de bouwtekening een parement in gele, bezande, handvorm baksteen voorziet, is geopteerd voor een uitvoering in roodbruine baksteen met Dudokvoeg - dieperliggende lintvoegen in combinatie met platvolle stootvoegen. De opstand is afgewerkt door een houten kroonlijst. Net als de woning Bludts is het pand voorzien op de aanwezigheid van personeel, hetgeen visueel is uitgedrukt in twee toegangsdeuren onder een smalle luifel: een smeedijzeren beglaasde voordeur voor de eigenaar en één toegang voor het dienstpersoneel, die uitgevoerd is in teak. De horizontale werking komt tot stand door de doorlopende ondiepe luifel met daarboven een langgerekt bovenlicht en bandramen op de verdiepingen. Het gevelparement is verlevendigd met eenvoudige ingrepen zoals de verluchtingsgaten onder de kroonlijst, uitgewerkt als vijf loosgewerkte voegen en het gebruik van rollagen ter hoogte van de lateien. De hoofdtoegang is voorzien van een hardstenen dorpel en bestaat uit een voordeur en een smalle travee met brievengleuf, beiden met opendraaiend beglaasd bovenregister. De voetschraper is bewaard. De vensters waren oorspronkelijk voorzien van stalen schrijnwerk met spiegelglas. Het vensterschrijnwerk is omstreeks 1963 vervangen door aluminium. Aan de achtergevel waren oorspronkelijk drie afvoerbuizen voorzien in functie van verluchting ontsmetter, regenwater afvoer en verluchting v. duiker.

De dienstingang aan rechterzijde is direct verbonden met de keuken en dienstkoer op het gelijkvloers. In tegenstelling tot de woning Bludts is hier geen afzonderlijke diensttrap, wat er mogelijk op wijst dat het niet om inwonend personeel ging. De leefvertrekken bevinden zich aan linkerzijde met een enfilade van salon, eetkamer en woonkamer. De verdiepingen worden ontsloten vanuit een traphal onder glazen koepel. Het gaat telkens om een symmetrische indeling met vier slaapkamers en een tussengelegen gang die uitgeeft op de badkamer. Oorspronkelijk waren de boven elkaar gelegen badkamers voorzien van natuurlijke verlichting door middel van vloer met tegels in prisma-glas en een bovenlicht. De leef– en slaapkamers waren voorzien van parketten met visgraatmotief. De plafonds hebben een eenvoudige lijst. Bij de verbouwingswerken van 1972 zijn in de woonkamer een monumentale art-decoschouw in marmer en hout uitgebroken. Op de verdiepingen is ter hoogte van de voorkamers aan straatzijde ook de oude opdeling met niet dragende wand opgeheven.